Amaç: Çalışmamızda koronavirüs hastalığı 2019 (COVID-19) pandemisine bağlı erken dönem yardım ihtiyacı duyan sağlık çalışanlarının ruhsal etkilenme profilleri ve klinik bulgularının incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışmada COVID-19 pandemisinin ilk 10 gününde çevrim içi psikososyal destek hattına yardım almak için başvuran ve en az bir kez 30 dakika görüntülü görüşme yapılan ve COVID-19’a göre yapılandırılmış psikolojik ilk yardım uygulanan ardışık 130 sağlık çalışanı ile yapılan görüşmeler retrospektif olarak incelenmiştir. İlk görüşmedeki ruhsal durum şiddeti ve tekrarlı görüşmelerde seyir klinik global değerlendirme ölçeği (CGI) ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Sonuçlarımızda başvurularda %90,4 ile kadın ağırlığının olduğu, başvuranlardan %50,4’ünün hemşire, %34,4’ünün doktor olduğu, çalışma pozisyonu olarak ön safta çalışanların %68,8 oranında olduğu, buna karşın çalışma pozisyonu arka safta olanlarda geçmişte psikiyatrik başvuru ve korku şikâyetinin anlamlı derecede yüksek olduğu saptanmıştır. En yoğun kaygı oluşturduğu bildirilen üç durum sırasıyla bulaşma 83 (%66,4) kişi, bulaştırma 72 (%57,6) kişi, yakınlarının zarar görmesi 20 (%16,0) kişi tarafından bildirilmiştir. Başvuranların semptomları değerlendirildiğinde endişe 107 (%85,6), huzursuzluk 80 (%64,0), korku 72 (%57,6) ve uykusuzluk 68 (%54,4) kişi tarafından en sık şikâyetler olarak bildirilmiştir. İkinci görüşme gerçekleştirilen 46 (%36,8) kişiden 43 kişinin stresi yönetebildiği ve 33 kişinin yakınmalarının şiddetinin azaldığı saptanmıştır. Sonuç: COVID-19 pandemisi erken dönemde sağlık çalışanlarını anksiyete ve insomnia belirtileri açısından yüksek oranda etkilemiştir ve geçmişte ruhsal rahatsızlığı olanlar erken dönemde çalışma konumundan bağımsız olarak semptom oluşturması bakımından incinebilir bir grup olarak düşünülebilir.

Introduction: This study aimed to analyze and report findings from the sessions conducted with healthcare workers during the early phase of COVID-19 pandemic. Methods: The study sample consisted of 130 healthcare workers who have consecutively reached out to nationwide psychosocial support line within the first ten days of COVID-19 pandemic and had a 30-minute video session, received psychological first aid and were evaluated using a socio-demographic data form. Mental state severity and progress were assessed using clinical global impressions (CGI) at the first and follow-up interviews. Results: Among the applicants 90.4% were female, 50.4% were nurses, 34.4% were doctors, 68.8% were frontline workers, whereas second-line healthcare workers had significantly higher rates of psychiatric illness history. Contracting the virus (n=83, 66.4%), infecting others (n=72, 57.6%) were the situations that caused the highest level of anxiety. Most common psychiatric complaints were anxiety (n=107, 85.6%), restlessness (n=80, 64%), fear (n=72, 64.0%) and insomnia (n=68, 57.6%). A second session was conducted with 36.8% (n=46) of the callers, and it was detected that 93.48% (n=43) of them were able to manage their stress and 33 of them reported that the severity of their complaints decreased. Conclusion: Our findings have shown that healthcare workers were significantly affected in the early stage of COVID-19 pandemic with a significant level of anxiety and insomnia symptoms. Healthcare workers with a history of psychiatric illness should be considered as a vulnerable group regardless of their position.