Amaç: Çalışmamızın amacı epilepsi hastalarında COVID-19 enfeksiyonunun etkilerini, aşılarının güvenilirliğini değerlendirmektir. Yöntem: Tümü COVID-19 aşısı olmuş epilepsi hastalarını ilaca dirençli olan ve olmayanlar şeklinde iki gruba ayırarak kaydettik. COVID-19 enfeksiyonu ve aşıları öncesi ve sonrası arasındaki nöbet sıklıkları, nöbet tipleri, ilaç dozu ve türündeki değişimleri, status epileptikus gelişimini, elektroensefalografi (EEG) bulgularını takip ettik. Eğer hastalar pandemi periyodu boyunca COVID-19 aşıları dışında farklı bir aşı da oldularsa, bunlar sonrasındaki nöbet sıklıklarındaki değişimleri de sorguladık. Bulgular: Çalışmamıza yaş ortalaması 42,62±14,74 olan 307 epilepsi hastası dâhil edildi. Hastaların 97(%31,6)’sinde COVID-19 PCR pozitifliği saptandı. COVID-19 sonrası nöbet artışı yaşamayan hastaların istatistiksel olarak anlamlı kısmı monoterapi almaktaydı (p=0,031). Aşılar öncesi ortalama nöbet sıklığı yılda 2,70±5,19 iken, aşılar sonrasında 3,20±5,82 olarak artış gösterdi. Hem tüm grupta aşı tipi fark etmeksizin, hem de mRNA grubunda son 1 yıl içinde çekilen EEG’leri anormal olan hastalarda, olmayanlara göre aşı sonrası ististiksel olarak anlamlı nöbet artışı yaşandığı saptandı (p=0,011, p=0,004). mRNA aşısı sonrasında ilaca dirençli epilepsi olanlarda aylık nöbet sıklığının anlamlı olarak arttığı bulundu (p=0,023). COVID-19 enfeksiyonu geçirenlerin %29,9’unda, mRNA aşısı sonrasında %16,4’ünde, inaktif aşılar sonrasında %8,6’ünde, pandemi döneminde COVID-19 aşısı dışı aşı (pnömokok, grip, tetanoz, kuduz) olanların da %25’ünde nöbet sıklığında artış gözlendi. Sonuç: COVID-19 enfeksiyonu geçirmenin nöbet sıklığında artış yaşanması açısından aşı olmaya göre daha yüksek riskli olduğu ve COVID-19 aşıları sonrası görülebilen nöbet artışı oranının diğer aşılardan anlamlı bir farklılık göstermediği düşünüldü.

Introduction: The current study evaluates the effects of COVID-19 infection and the safety of vaccines in patients with epilepsy (PWEs). Method: The study was conducted with PWEs who were vaccinated against COVID-19. The sample was separated into two groups as those with drug-resistant epilepsy (DRE) and those with non-resistant epilepsy, and their seizure frequencies, seizure types, development of status epilepticus, changes in doses and/or types of drugs, electroencephalographs (EEGs) before and after COVID-19 infection, and vaccination with mRNA or inactivated vaccines were monitored and compared. Changes in seizure patterns were also inquired about following the administration of vaccines other than COVID-19. Results: Included in the study were 307 PWEs with a mean age of 42.62±14.74, among whom COVID-19 PCR positivity was detected in 97(31.6%). Those who experienced no increase in seizure frequency while infected with COVID-19 were significantly under monotherapy (p=0.031). The mean seizure frequency was 2.70±5.19 per year before vaccination, but increased to 3.20±5.82 after. A significant relationship was identified between abnormal EEG and increased seizure frequency across the entire sample and the mRNA group (p=0.011, p=0.004). The frequency of seizures increased significantly in the DRE patients after receiving the mRNA vaccine (p=0.023). Overall, increased seizure frequencies were observed in 29.9% of the sample during COVID-19 infection, with increases of 16.4% in those who received the mRNA vaccine, 8.6% after inactivated vaccines and 25% after non-COVID-19 vaccines. Conclusion: COVID-19 infection was found to be associated with a higher increased seizure frequency risk than being vaccinated, and COVID-19 vaccines do not differ from other vaccines in terms of the risk to PWEs