Genç yetişkinlik, romantik ilişkilerin ön planda olduğu bir gelişimsel dönemdir ve bu dönemde sağlıklı romantik ilişkiler kurma konusunda genç yetişkinler çeşitli problemler yaşayabilmektedir. Bu araştırmada, genç yetişkin bireylere yönelik geliştirilen romantik ilişki becerileri psikoeğitim programının etkinliğinin sınanması hedeflenmiştir. Psikoeğitim programının etkinliğinin sınanması nicel ve nitel yolla gerçekleştirilmeye çalışılmıştır. Araştırmada ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Psikoeğitim programının etkinliğini nicel olarak test etmek için karma desen iki yönlü ANOVA testi kullanılmıştır. Ayrıca programın uzun süreli etkinliğini nitel olarak sınamak için müdahale sonrasında katılımcılarla odak grup görüşmesi gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubu, Akdeniz bölgesinde yer alan bir üniversitede öğrenim gören ve en az altı aydır devam eden bir romantik ilişkisi olan 24 (deney grubunda 12, kontrol grubunda 12) üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Psikoeğitim programının etkinliğini nicel olarak sınamak için katılımcıların ilişki doyumları incelenmiş ve bunun için ön test ve son test ölçümlerinde İlişki İstikrarı Ölçeği’nin ilişki doyumu alt ölçeği kullanılmıştır. Deney ve kontrol gruplarının tekrarlı ölçümlerinden elde edilen ilişki doyumu düzeylerine ilişkin toplam puanları arasında anlamlı bir fark olmadığı ancak gruplar içi ön test ve son test ilişki doyumu düzeylerine ilişkin puanlar arasında anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, farklı işlem gruplarında olmak ile tekrarlı ölçümler faktörlerinin ilişki doyumu üzerindeki ortak etkilerinin anlamlı olduğu belirlenmiştir. Buna göre deney grubundaki katılımcıların, kontrol grubunda olup bu eğitimi almayan katılımcılara göre ilişki doyumu düzeylerinde anlamlı bir artış olduğunu belirlenmiştir. Odak grup görüşmesinden elde edilen bulgulara göre, psikoeğitim programından sonra katılımcıların ilişki doyumlarındaki olumlu gelişimin devam ettiği görülmüştür. Ayrıca katılımcılar iletişim, ilişki inançları, hedefe ulaşma ve beklentiler gibi konularda kazandıkları bilgi, beceri ve farkındalıkların ilişkilerini olumlu yönde etkilediğini ifade etmişlerdir. Araştırma sonucunda elde edilen hem nicel hem de nitel bulgular psikoeğitim programının amacına ulaştığını göstermiştir.

The aim of this study was to test the effectiveness of a psychoeducation program of romantic relationship skills developed for young adults. The effectiveness of the psychoeducation program was tested using quantitative and qualitative methods. A pre-test post-test control group semi-experimental design was used in the study. Additionally, a focus group interview was conducted with the participants after the intervention to test the long-term effectiveness of the program. The study group consisted of 24 university students (12 in the experimental group and 12 in the control group) who were studying in a Mediterranean university and who had been in a romantic relationship for at least six months. In order to test the effectiveness of the psychoeducation program, the relationship satisfaction of the participants was examined and the relationship satisfaction subscale of the Relationship Stability Scale was used in the pre-test and post-test measurements. There was no significant difference between the total scores for relationship satisfaction levels obtained from the repeated measurements of the experimental and control groups. However, there was a significant difference between the pre-test and post-test relationship satisfaction levels. The interaction effects of being in different treatment groups and the repeated measurement factors on relationship satisfaction were significant. Accordingly, it was determined that the participants in the experimental group experienced a significant increase in relationship satisfaction levels compared to the participants who did not receive this training in the control group. According to the findings of the focus group interview, it was observed that the positive development of the participants’ relationship satisfaction continued after the psychoeducation program. The participants stated that they saw a positive effect on their relationships thanks to the knowledge, skills and awareness they gained in areas such as communication, relationship beliefs, and expectations. The findings obtained in study showed that the psychoeducation program had achieved its aims.