Hacettepe’den ayrılışım pek apar topar olmuştu.
Ama Ankara’dan ve Türkiye’den ayrılışım öyle olmadı.
Eşime ve kendime iki ayrı pasaport çıkarmıştık.
Önce elçilikten vize, daha doğrusu oturma izni almam
gerekiyordu. Bunda büyükelçilik katibi olan bir
Bülent beyin büyük yardımını gördük. Önce ben gidecektim
ve oradaki çalışma koşullarına bakacaktım.
Gülşen’in bir süre daha kalmasına karar vermiştik.
Çünkü onun uzmanlık süresine sekiz ay gibi kısa bir
süre kalmıştı ve Almanya’da Fizik Tedavi bir uzmanlık
dalı olarak yoktu. Bunun için de onun Fizik Tedaviyi
bitirmesine karar vermiştik. O uzman olabilirse hiç
değilse birimizin geleceği garantilenmiş olurdu. Ben
de başımın çaresine bakardım artık. Sonunda pasaportuma
elçilik damgası kondu ve üç ay süreyle federal
cumhuriyette oturma izni almış oldum.