İnsanoğlu binlerce, on binlerce yıl uyumuş, uykusunda
düşler görmüş, ilk var olduğu günden beri ve
merak edip anlamaya çalışmayı adet edindiğinden
beri bunların ne olduğunu merak etmiş, buna ilişkin,
bunun nedenlerine ilişkin bir sürü düşünce, efsane,
masal, inanç ve batıl inanç kurgulamış, ama uyuyan
bir insanı dikkatle gözlemlemeyi ancak geçen
20. yüzyılın ellili yıllarının sonlarında akıl edebilmiştir.
İlginçtir ki bu süre içinde ozanlar insanlara, en
azından sevdiklerine uykuları sırasında bakmışlar
da, onların uyurken ne denli güzel, ya da masum,
”melekler gibi” göründüklerini de yazıp söylemişler,
o uyku üzerine şiirler koşmuş, şarkılar da düzmüşler
de uyku sırasında göz yuvarlarının kapalı göz
kapakları ardında nasıl hareket ettiğini görememiş,
bunun anlamını düşünememişler, bunu yapabilmek
için taa 1958 yılına, Amerika’nın Chicago kentindeki
iki araştırıcıya, Kleitman ve arkadaşı Aserinsky’ye
kadar beklemişlerdir.