İlk defa Kanner tarihî makalesi ile 1943 de çocuklarda autism namı ile tanınan bu hastalığı tarif etti. Bu tıp çocuklarda fizikî, nörolojik bulgu tesbit edilememiş, yalnız dış dünya ile olan münasebetlerinde geniş ölçüde bir aksaklık görülmekte idi. Bu şekilde teşhis edilen çocuklar daima ayni vasıfları gösteriyorlardı. Ebeveynleri ekseriya okumuş ve üstün zekâya sahip olup, ailelerinde ise akıl hastalığına rastlanamamıştır.
Bu hastalığın etyolojisi ve tedavisi halen karanlıktır. Zekâ fonksiyonları bakımından çok geri bir seviye gösteren bu çocuklardan bazıları daha ileri yaşlarda salâh göstermişler ve normale yakın bir fonksiyon seviyesine erişebilmişlerdir: Meselâ, autistik çocuklardan biri ileri yaşlarda matematikçi, bir diğeri ise astronom olmuşlardır. Fakat çoğunluğu hayatlarının sonuna kadar düzelememişler, ve akıl hastahanelerinde kalmışlardır.