Çocuk Nöropsikiyatrisini ilgilendiren belirtiler gösteren 50 vak'adan ibaret olan bu çalışmamıza dayanarak, her şeyden önce sonuçlarımızın birçoğunun diğer müelliflerinkine uyduğunu söyliyebiliriz. Mesoridazin konusundaki bu deneyimize ait kanaatlerimizi şu şekilde özetliyebiliriz:
1. Eaşka müellifler ve bu arada Rhomberg . Rummelhardt tarafından bir MEDİUM TRANQUİLLİZER telâkki edilmiş bulunan Mesoridazin, kanatimizce çocuklarda, özellikle beyinleri ileri derecede zedelenmiş olanlarında MAJOR BİR TRANKİLİZAN olarak kabul edilmeli ve bu gibi vak'alarda bu ilâçla tedavi yapıldığı takdirde, ekstrapiramidal türden komplikasyonlara meydana vermemek için, bununla birlikte yeter miktarda bir antiparkinsoniyen verilmelidir.
2. Mesoridazin, epileptiklerde veya epilepsiye istidat gösteren çocuklarda (havale, konvülzyonlar v.s. geçirmiş olanlarında) büyük bir dikkatle kullanılmalı. Bu uygulama sırasında antiepileptiklerin dozu gerektiğinde arttırılmalıdır
3. İstatistik tablolarımızda arzettiğimiz rakamlara rağmen, tetkik ettiğimiz vak'a sayısının azlığı dolayısiyle sonuçlarımızı mutlak birer kriter olarak almıyoruz. Bununla beraber, bu tablolara takılacak olursa elde ettiğimiz iyi ve çok iyi sonuçlar sayısının 37 olduğu; böylece, vak'alarımızm 74%'ünün bu tedaviden faydalandığı; 4'ünde sonuçların ise Orta bulunduğu yani bu rakamın diğer fenotiazinik nöroleptiklerle tedaviye genellikle uyduğu görülür. Yanlız iki vak'amızda bu tedavi sonuç vermemiştir, (bu vak'a1 arın ikisi de esasen başka hiçbir ilâca karşı cevap vermemiş bulunan ritmiler'e aitti).
4. Burada müşahede ettiğimiz klinik düzelmelerin niteliği üzerinde durmak lâzımdır. İleri derecede geri zekâlılık durumu gösteren oligofren çocuklara ait pavyonumuzda, bu tedaviden birkaç gün sonra sükûnete kavuştuk. Çocu^ar rahatça uyumağa başladılar. Ajitasyonları azaldı ve bazan tamamen kayboldu. Nihayet Mesoridazin sayesinde, daha önce verdiğimiz başka ilâçlarla elde edemediğimiz bir huzura, gerek personel gerek hasta çocuklar bakımından kavuşmuş olduk.
5. Mesoridazin, genellikle iyi tolere edilen bir ilâçtır. Bunun, özellikle ağır psiko-organik sendrom gösteren veya epilepsiye müptelâ çocuklarda tatbiki esnasında gerekli tedbirlerin alınması lâzımdır.
Son olarak, biz de Feldmann'la beraber özellikle primum non nocere'nin hatırdan çıkarılmamasının önemine; çocuğun çoğu zaman duyduklarını ifade edemiyeceğine ve dolayısiyle kendisine uygulanan ilâcın husule getirebileceği yan tesirler konusunda 'bizi aydınlatmaktan aciz olduğuna işaret etmek isteriz.

Results we have obtained with Mesoridazin (N.C. 123) in Child Neuropsychiatry.
We have employed the Mesoridazine. or Lidanil (Serentine) -Sandoz-over fifth children presenting symptoms concerning Child Psychiatry.
We can mention rebellious insomnia, pronounced psychomotrice agitation, behavior troubles. Sydenham chorea, stammering etc. between these symptoms.
The results we have obtained have generally been satisfactory, and we have observed that 74% of our cases have had benefit of the treatment.
The action of the drug has been most obvious on insomnie, agitation and behavior troubles.
Contrary to some authors who accept Mesoridazine as a Medium tranquilizer, we can say, basing on our experiments, that it must be accepted as a major tranquilizer, especially in children who exhibit brain lesions Among five children showing such a condition (10 % of our cases), we have sometimes noticed extrapyramidal neurologic symptoms strong enough to stop the treatment. Because of this, especially in children showing psychoorganic syndromes, an antiparkinsonian (Akineton) is needed to be prescribed at the same time w!th the treatment with Mesoridazine.
On the other hand. Li'danil should be used with great caution on children who have an tendency for epileptic or convulsive fits, and if needed, the dose of the anti-epileptic drug should be increased in those children, and in others, an anti-epileptic drug should be given during such treatment.