Amaç: Çeşitli çalışmalar uyum bozukluğunun askeri popülasyonda önemli bir ruh sağlığı sorunu olduğunu
göstermiştir. Bu bozukluk askerlik görevinde önemli işlevsellik kaybı ile sonuçlanmaktadır. Bu çalışmada, askerlik
görevine başlamadan önceki bir yıl içinde karşılaşılan yaşam olayları ile askerlerdeki uyum bozukluğu arasındaki
olası ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya DSM-IV tanı ölçütlerine göre askerlik sürecinin ilk
altı ayı içinde uyum bozukluğu tanısı konan 71 askerle, 69 sağlıklı kontrol alınmıştır. Uyum bozukluğu tanısı
Yapılandırılmış Klinik Görüşme Formu (SCID) ile doğrulanmıştır. Yaşam olayları Sorias’ın Yaşam Olayları Listesi
ve bozukluğun şiddeti Klinik Global İzlenim Ölçeği ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Uyum bozukluğunun alt tipleri
sırasıyla anksiyete ile giden uyum bozukluğu (%45.1), karma duygu ve davranım bozukluğu ile giden uyum
bozukluğu (%19.7), depresif duygudurumla giden uyum bozukluğu (%15.5), karma anksiyete ve depresif duygudurumla
giden uyum bozukluğu (%8.5), belirlenmemiş tip (%7) ve davranım bozukluğu ile giden uyum bozukluğu
(%4.2) şeklinde saptanmıştır. Uyum bozukluğu olgularında yaşam olayı ortalaması (8.2±6.0 olay) kontrol grubundan
(3.0±3.7 olay) belirgin düzeyde yüksek bulunmuştur. Uyum bozukluğu tanısı konanların %35.2’si 1-5 olay,
%32.4’ü 6-10 olay ve %29.6’sı 11 veya daha çok olay yaşadığını bildirmiştir. Uyum bozukluğu olgularının %38’ine
karşın kontrol grubunun %1.4’ünün öyküsünde intihar girişimi saptanırken; uyum bozukluğu olgularının %33.8’inde
kontrol grubunun ise %4.3’ünde madde kullanım öyküsü bulunmuştur. Ayrıca, intihar girişimi öyküsü ve madde
kullanımı olan uyum bozukluğu olgularında olmayanlara göre yaşam olayı sayısı yüksek saptanmıştır. Tartışma:
Askerlik görevi sırasında gelişen uyum bozukluğu ile geçmişte karşılaşılan yaşam olayları arasında ilişki bulunmaktadır.
Riski artırdığından, stresli yaşam olayı yaşayan askerler daha dikkatli değerlendirilmelidir.

Objective: Various studies conducted on the military personnel have indicated that adjustment disorder (AD) is
an important mental health problem in this population. This disorder seriously impairs social and occupational
functioning in military service. The aim of this study was to investigate the possible association between life
events and adjustment disorder in a sample of soldier in the [year] prior to the onset of military service. Methods:
Our sample comprised of 71 soldiers with a diagnosis of AD and 69 healthy soldiers without any adaptation
problems during the first six [month]s of military service. The diagnosis of adjustment disorder was confirmed by
the Structured Clinical Interview for DSM-IV. The level of adjustment disorder was assessed by using the Clinical
Global Impressions. The life events were investigated using the Sorias’ Life Events List. Results: The prevalenceof subtypes of adjustment disorder in this sample were 45.1% for anxiety 19.7% for mixed disturbance of
emotions and conduct 15.5% for depressed mood 8.5% for mixed anxiety and depressed mood and 7% for
unspecified subtypes. The mean number of life events in patients with AD (8.2±6.0 events) was significantly
higher than the control group (3.0±3.7 events). 35.2% of patients with AD reported their number of life events
between 1-5, 32.4% between 6-10 events and 29.6% had 11 or higher life events. The patients with a history of
lifetime suicide attempt were higher in AD group than control group (38% vs 33.8% respectively) whereas the
percentage of patient s with a lifetime substance abuse was higher in control group (1.4%vs 4.3% respectively). In
addition, patients with a history of suicide attempt and substance use had higher number of life events than those
without any history of sucidie attempt and substance use. Discussion: These findings suggest that life events
have a substantial causal relationship with AD. Special attention should be given to soldiers who have
experienced an accumulation of stressful events, because of higher vulnerability risk.