İstanbul Psikanaliz Derneği'nin düzenlediği 1. Sinema ve Psikanaliz Sempozyumu 8 Aralık'ta İstanbul Fransız Kültür Merkezi'nde gerçekleşti. Sempozyumdaki ilk konferans, İtalyan Psikanalist Andrea Sabbadini'nin "Sinema'da gözetleyiciler: Psikanalitik düşünceler" adlı sunumuydu. Sabbadini, konuşmasında sinema ve psikanalizin doğum yılının aynı olduğundan (Lumiere Kardeşlerin ilk filmi ve Freud'un "Histeri Üzerine Çalışmalardın yanınlanması - 1895) ve terimlerinin benzerliklerinden (projeksiyon ve perde anı/screen memory gibi) yola çıkarak bu alanın ortak çalışmalara ne kadar açık olduğuna dair düşüncelerini belirtti. Sabaddini'ye göre psikanalistlerin seanstaki konumu bir nevi sinemadaki seyircinin, filmini çeken yönetmenin ya da karşı komşusunu röntgenleyen gözetleyicinin konumuna benzetmekteydi fakat kendisi neyse ki gözetleyiciliği "örtülü" (gizli) ve "gizli bir anlaşmaya dayalı" (collusive) olmak üzere ikiye ayırmıştı ve psikanalistleri gizli bir anlaşmaya dayalı gözetleyicilere benzetiyordu. Ona göre, "örtülü gözetleyiciler" seyrettiklerinin farkında olmayan kişileri seyredip haz duyarken "gizli bir anlaşmaya dayalı gözetleyiciler" seyredildiğinin farkında olup bundan haz duyan kişileri seyretmeyi seven bireylerdi. Daha sonra Sabbadini, sinemada gözetleyiciler içeren Dikizci Tom (Peeping Tom, 1960), Arka Pencere (Rear Window, 1954) ve Aşk Hakkında Kısa Bir Film (A Short Film About Love, 1988) gibi filmlerden kısa bölümler seyrettirerek filmlerin psikanalitik analizlerini sundu.