Amaç: Bu çalışmada inme geçirmiş hastalarda üç aylık bir sürenin sonunda inme sonrası demans (İSD) gelişme
sıklığının saptanması ve bu tanıyı yordayan olası klinik ve sosyodemografik risk etkenlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Bu çalışmaya Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji kliniğine inme ön tanısı ile yatırılan ve yapılan değerlendirmeler
sonucunda bu tanısı doğrulanan 147 hastadan, inmeden üç ay sonra tekrar değerlendirmeye gelen
106’sı (66 erkek, 40 kadın) dahil edilmiştir. Tüm hastaların ayrıntılı sistemik ve nörolojik muayeneleri, rutin
laboratuar tetkikleri ve beyin görüntüleme incelemeleri yapılmış, klinik görüşme ile saptanan sosyodemografik
veriler ve inmeyle ilgili klinik bulgular not edilmiştir. Hastaların işlevsel durumları Barthel İndeksi, klinik durumları
NIH inme ölçeği ve bilişsel durumları standardize mini-mental durum testi (SMMT) uygulanarak hem yatış sırasında
hem de yatıştan sonraki 3. ayda değerlendirilmiştir.
Bulgular: Değerlendirmeye alınan 106 olgunun 32’sine İSD (% 30.2) tanısı konmuştur. Çok değişkenli analizler,
ilerlemiş yaşın, atrial fibrilasyon varlığının, beyin görüntüleme incelemelerinde birden fazla lezyon bulunmasının,
yatış sırasındaki işlevsel ve bilişsel durumun İSD gelişimini anlamlı biçimde yordadığını göstermiştir.
Tartışma: Çalışmamızın sonuçları, İSD’nin inme hastalarında sık görülen bir komplikasyon olduğunu doğrulamıştır.
İSD gelişimine neden olacak risk etkenlerini belirleyip erken dönemde tanıyıp tedavi etmek, bu bozukluğun topluma
olan yükünü oldukça azaltacak ve hastaların yaşam kalitelerini artıracaktır.

Objec􀆟 ve: The aim of this study was to determine the prevalence of post-stroke demen􀆟 a (PSD) and its possible
clinical and sociodemographic risk factors 3 [month]s a􀅌 er the index stroke episode.
Methods: Among 147 patients who were hospitalized in the inpatient neurology clinic of Dicle University Faculty
of Medicine with a diagnosis of stroke, 106 that met the inclusion criteria were included in the study 3 [month]s
after the index stroke. All patients underwent a detailed systemic and neurological examination, as well as a
clinical interview in an effort to determine the sociodemographic features, and both vascular and non-vascular risk
factors of stroke. Routine laboratory examinations and cranial imaging (computed tomography [CT] or magnetic
resonance imaging [MRI]) were also conducted. The functional, clinical, and cognitive status of the patients were
evaluated at the time of hospitalization and 3 [month]s later with the Barthel Index, NIH Stroke Scale (NIHSS), and
Mini Mental State Examination (MMSE), respectively.
Results: Of the 106 patients included in the study, 32 (30.2%) were diagnosed with PSD. Multivariate analyses
revealed that increased age, presence of atrial fibrillation, multiple brain lesions, and cognitive and functional
status during hospitalization predicted the development of PSD in this group of patients.
Conclusion: The results corroborate previous findings that PSD is a common complication of stroke. Early
recognition and treatment of PSD risk factors will definitely diminish the burden of stroke on society and help to
improve patient quality of life.