Çocuk intiharlarına ilişkin araştırmalar oldukça azdır. Bunun en önemli nedeni çocuklarda intihar oranının düşük olmasıdır. Çocuk ihtihar kararını verme ve uygulamayı gelişmemiş yapısı nedeniyle yapamaz. Ailede çocuk söz konusu olduğunda oldukça duyarlıdır. Bu çalışmada Mayıs 1981-Mayıs 1991 içeren on yıllık süre içinde Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Psikiyatrisi Bilim Dalı'na getirilen 7582 çocuktan intihar girişimi olan 30 çocuk alınmıştır. Araştırmada çocukların yaş, cinsiyet, doğum sırası, ihtihar girişiminin şekli ve intihar ortaya çıkaran yaşam olayı açısından karşılaştırılmıştır.

There are relatively few studies in the field child suicide. One of the main reasons of this could be the low rate of suicide. The immature nature of the child is inadequate to make and carry out the decision to suicide. At the same time families are more perceptive as far as children are concerned. Studies concerning children's suicide focus primarily on successful suicide cases. This study includes a population of 30 children among 7582 children who have been admitted to Child Psychiatry Department of Ankara Universtty Medical School between May 1981 to May 1991. Data has been assessed according to sex, age groups, birth order, means of suicide and precipitating life events have also been studied and results were discussed.