Kişinin yaşamı boyunca karşılaştığı uyum göstermekte güçlük çektiği, dengesini bozan, yıkıcı ve zorlayıcı yaşam olaylarından biri de sevilen bir insanın ölümüdür. Ölüm insanın yaşadığı en somut kayıptır. Yas, insanın kayıpları karşısında gösterdiği biyopsikososyal, doğal, evrensel ve normal bir tepkidir. Bu çalışmada Ankara Üniversitesi Kriz Merkezi'ne başvuran yas olgularının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bunun için; merkeze başvuran olgulardan, ölüme bağlı kayıpları sonucu yas sürecinde olanlar, merkez kayıtlarından geriye dönük bir tarama ile tespit edilmiştir. Belirlenen olguların bilgileri; hazırlanan "Yas Bilgi Formu"na aktarıldıktan sonra, SPSS 10.0 ista­tistik programı kullanılarak değerlendirmeleri yapılmıştır. Tanımlayıcı ve betimleyici bir çalışma olan araştırmamızda; en fazla kadınların yas sürecinde yardım ve destek arayışında olduğu, olguların daha çok akut yas sürecinde merkeze başvurduğu, görüşmeler sonunda olguların büyük bölümünün yasını çözümlediği belirlenmiştir. Bunun dışında, yas süreci içerisinde yerleşik psikiyatrik bozukluk geliştirebileceği düşünülen olguların tespitinin yapılarak ileri tedavi için yönlendirilmeleri koruyucu ve önleyici ruh sağlığı bakımından önemli bir sonuçtur.

One of the most traumatic, destructive, destabilizing and difficult to adopt life events is death of a loved one. Death is a very concrete loss. Mourning is a normal, universal, natural and bio-psycho-social reaction when a person faces a loss. In this study we aimed to assess the cases with mourning in Psychiatric Crisis Intervention Center of Ankara University. Cases who were in the process of mourning after the death of a loved one were determined by retros­pective evaluation of Crisis Center records. Necessary information for every patient was noted in the "Mourning Information Form" and the data was analyzed in SPSS 10.0 statistical programme. In this descriptive study, we found that, in mourning period mostly women were seeking for help and support, most cases were in the acute phase of the mourning process, and by the end of the crisis intervention in most cases mourning was resolved. Another impor­tant result of the study for preventive mental health respect is determining and consulting the cases who were at risk for developing psychi­atric disorders.