Cinsel işlev bozukluklarının tedavisi herhangi
bir tıp meslek grubunun tekeli altına
alınamaz. Cinsel sorunu olan birey ve çiftler,
sorunlarına çözüm ararken, doğal olarak jinekoloji,
üroloji ve psikiyatri gibi birbirinden oldukça
farklı disiplinlere başvuracaklardır. Ancak;
değişik meslek grubunda çalışan profesyoneller
kendilerine başvuran birey ve çiftleri
öncelikle kendi alanlarını ilgilendiren bozukluklar
yönünden incelemekte, eğer kendilerini
doğrudan ilgilendiren bir bozukluk saptayamazlarsa
aynı birey ve çiftler bir sonraki
aşamada kime ve nereye başvuracaklarını
bilememektedirler. Böylelikle çiftler bazen aynı
meslek grubundan birden fazla profesyonele
danışmakta, birbirlerinden farklı birçok
tetkik altına girmekte ve böylelikle hem zaman
hem de ekonomik yönden kayba uğramakta,
daha da kötüsü geleceğe yönelik bir
çaresizlik ve umutsuzluk içine girebilmektedirler.
Bu durum zaman zaman disiplinler
arası kutuplaşmaya neden olabilmektedir.
Pek çok olguda mevcut öykü ile organikfonksiyonel
ayrımını yapmak mümkün olamamaktadır. Cinsel işlev bozukluğuna eşlik
eden psikiyatrik bozuklukların varlığı veya
yan etki olarak cinsel işlev bozuklukları oluşturabilecek
bir ilacın yakın geçmişte yada halen
kullanılıyor olması gibi durumlar, bu ayrımı daha da güçleştirmektedir. Örneğin erektil
işlev bozukluğundan yakınan bazı olgularda
bu ayrım oldukça güç yapılmakta ve değişik
disiplinlerde çalışan profesyoneller birbirlerinin
yaptıklarından habersiz olduklarından,
hastanın değerlendirilmesinde bütüncül bir
yaklaşım oluşturulamamaktadır. Böylelikle
aynı olgular psikolog/psikiyatrisler ile ürolog/
androloglar arasında gidip gelmektedirler.
Oysa önemli olan kime veya nereye başvurulduğu değil, başvuruyu izleyerek bu olgulara
nasıl yardımcı olunduğudur.