Amaç: Bu araştırmada esansiyel tremoru olan bir grup hastada öncelikle sosyal fobi sıklığının saptanması, daha sonra sosyal fobisi olan ve olmayan hasta gruplarının sosyal kaygı ve yetiyitimi düzeyleri açısından karşılaştırması ve esansiyel tremorda sosyal fobi şiddetinin yetiyitimine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır.

Yöntem: Esansiyel tremor tanısı konmuş 45 hasta çalışmaya alınarak esansiyel tremora bağlı işlevsel bozulma ve tremorun şiddeti belirlendi. Hastalar SCID-I görüşmesi ile sosyal fobi tanısı alan ve almayanlar olarak iki gruba ayrıldı. Her iki gruba Liebowitz Sosyal Anksiyete Ölçeği (LSAÖ) ve Sheehan Yetiyitimi Ölçeği (SYÖ) uygulandı ve elde edilen veriler istatistiksel olarak karşılaştırıldı.

Bulgular: On dokuz (% 42.2) esansiyel tremor hastasında sosyal fobi tespit edildi. Gruplar arasında tremor şiddeti puanları açısından fark bulunmazken sosyal fobisi olan grubun tremora bağlı işlevsel bozulma ortalama puanları daha yüksek bulundu. Sosyal fobisi olan grupta LSAÖ’nin ortalama korku ve kaçınma puanları daha yüksek bulunurken aynı grubun SYÖ’nde sosyal yaşam ve boş zaman uğraşılarının daha fazla etkilendiği sonucu elde edildi. SYÖ’ndeki farkı tremor şiddetinin yanında sosyal kaçınmanın yordadığı ortaya kondu. Sosyal fobi grubunda korku ve kaçınma ile yetiyitimleri arasında anlamlı düzeyde ve doğru orantılı bir bağıntı olduğu saptandı.

Sonuç: Sosyal fobi tanısı konan esansiyel tremor hastalarının bu tanıyı almayanlara göre daha fazla sosyal anksiyete ve yetiyitimi gösterdiği ve sosyal kaçınmanın yetiyitimi üzerinde etkili olduğu sonucuna varıldı. Esansiyel tremor hastalarında sosyal fobinin belirlenmesi ve hastalara DSM yaklaşımının aksine, sosyal fobi tanısının konması uygun ve yeterli tedavi görmeleri açısından yararlı olacaktır.

Objectives: This study is aimed to determine the frequency of social phobia among a group of subjects with essential tremor, to compare subject groups with and without social phobia with regard to the level of social phobia and disability, and to study the effect of the severity of social phobia on disability in essential tremor.

Method: 45 subjects, diagnosed with essential tremor were included in the study, and their severity of tremor and essential tremor-related functional impairment were determined. Subjects were evaluated in 2 groups; those with a social phobia diagnosis and those without, as determined with the SCID-I interview. Additionally, the Liebowitz Social Anxiety Scale (LSAS) and the Sheehan Disability Scale (SDS) were administered to both groups and the findings were statistically compared.

Results: Social phobia was observed in 19 subjects (42.2%) with essential tremor. While no difference was found between the groups in terms of tremor severity scores, the mean score of tremor-related functional disability in the social phobia group was found to be higher. Among subjects with social phobia, the mean fear and avoidance scores on LSAS were higher, whereas social lives and leisure activities of the same group were observed to have been affected more, according to SDS scores. Social avoidance and tremor severity were predictive for the difference on SDS. A significant and positive correlation between fear and avoidance, and disability in the group with social phobia was established.

Conclusion: It was concluded that essential tremor patients diagnosed with social phobia demonstrated higher social anxiety and disability compared to those without social phobia, and that social avoidance contributed to disability. Identifying social phobia in essential tremor patients and diagnosing these patients with social phobia, contrary to DSM’s restrictive approach, would be appropriate and beneficial in terms of providing sufficient treatment.