Depresyonda biyolojik etyolojiye ait ve tedaviye yön verebilecek göstergelerin araştırılması son yıllarda yoğunlaşmıştır. Uyku çalışmaları, fizyolojiyi kendi koşulları içinde dış etkenlerden arınmış bir şekilde araştırılabilen bir alan olarak bu konuda yer almaktadır.
Depresif hastaların uyku örüntüsünde özellikle uykunun ilk saatlerindeki değişmeler dikkati çekmektedir. Kısaca bulgular gözden geçirildiğinde, depresiflerde uyku latensinin uzun, REM latensinin kısa, ilk REM döneminde süre ve yoğunluğun fazla, ilk NREM periyodunun kısa ve genel olarak delta dalgalarının miktarında azalma olduğu dikkati çekmektedir. Benzer değişmeler diğer psikiyatrik bozukluklarda da bulunabilirse de depresiflerde kalıcı nitelikte olmasının yanı sıra remisyon döneminde benzer değişmelere eğiliminin bulunması, bu özelliklerin patognomonik değerini ortaya koymaktadır.
Uyku çalışmalarının depresyon tedavisinde erken dönemde seçeneğin belirlenmesinde ve izlemede yol gösterici bir rolü vardır. Uykuya REM'le başlayanlarda antidepresife ek olarak nöroleptik ya da EKT eklenmesi, REM latensi orta derecede kısalmış olanlarda ise tek başına antidepresifin etkili olduğu dikkati çekmektedir.
Uyku çalışmalarının depresyonun tanı ve tedavisinde yol gösterici olduğu söylenebilir.