luğu tedavisi için de etkinliği araştırılan yöntemlerden birisidir. Bu çalışma, Türkçe olarak geliştirilen internet temelli ve terapist destekli uzamış yas müdahale programının ön bulgularını içermektedir. İnternet temelli program 10 yazılı oturumdan oluşmakta ve her oturumdan sonra katılımcılara uygulayıcı tarafından yazılı geri bildirim verilmektedir. Program yaklaşık 6-8 hafta sürmektedir. Programa ilişkin ön bulgular, bir vaka serisi desene dayalı olarak kavram kanıtı çalışması tarzında ele alınmıştır. Programı tamamlayan ilk sekiz katılımcıdan dört farklı zamanda (ön test, son test ve 1. ve 3. ay izlemler) öz-bildirime dayalı ölçümler alınmıştır. Ayrıca, ilk ve son oturumun yazılı içerikleri içerik analiziyle incelenmiştir. Betimsel bulgular sonucunda, katılımcıların önemli bir kısmında ön-son ölçümler ve takip ölçümleri arasında travmatik yas, genel anlamdaki bozulmalar, depresif belirtiler ve stres düzeylerinde belirgin azalmalar gözlenmiştir. Ayrıca, vakaların beşinde anlamın yeniden yapılandırılması puanlarında önemli artışlar gözlenmiştir. Ayrıca içerik analizi sonuçları, yaslı bireylerin müdahale sonrasında beklendiği gibi daha az olumsuz içerik ve daha fazla olumlu içerik ifade ettiğini göstermiştir. Bu iki veri, müdahale programının Uzamış Yas Bozukluğu semptomlarını azaltmada umut verici olduğunu ve daha geniş bir katılımcı yelpazesi için kontrollü desenlerde iyi sonuçlar verebileceğini göstermektedir.

Interest in internet-based interventions has increased considerably. The effectiveness of these applications continues to be investigated for the treatment of Prolonged Grief Disorder. This study includes preliminary findings of the internet-based and therapist-supported prolonged grief intervention program developed in Turkish. The internet-based program consists of 10 written sessions, and after each session the participants receive written feedback from the therapist. The program takes approximately 6-8 weeks. The preliminary findings of the program were handled in a proofof-concept study style based on a case series design. Self-report measures were taken from the first eight participants who completed the program at four different times (pre-test, post-test, 1st and 3rd month follow-ups). In addition, the written contents of the first and last sessions were analyzed by content analysis. As a result of the descriptive findings, remarkable decreases were observed in traumatic grief, global meaning violation, depressive symptoms, and stress levels in a significant part of the participants between pre-post and follow-up measurements. Also, five of the participants had considerable increases in meaning reconstruction scores. In addition, the results of the content analysis indicated that following the intervention, the bereaved individuals expressed less negative and more positive content, as expected. These two data show that the intervention program is promising in reducing the symptoms of Prolonged Grief Disorder in bereaved individuals and may yield good results with controlled designs for a broader range of participants.