Amaç: Parenkimal Nöro-Behçet hastalığı (p-NBH) genellikle mezodiensefalik bölgede karakteristik bir lezyonla kendini gösterir. Bununla birlikte, p-NBH’de normal görünümlü ak maddenin aksonal bütünlüğüne ilişkin bilgiler yeterli değildir. Difüzyon tensör görüntüleme (DTI), aksonların bütünlüğünü gösteren difüzivite ve anizotropi özelliklerine dayanmaktadır. Bu çalışmanın birincil amacı, difüzyon tensor manyetik rezonans görüntüleme (DTI-MRG) kullanarak p-NBH hastalarını sağlıklı kontrollerle karşılaştırmaktır. Yöntem: Çalışmaya hastalığı 12 ay boyunca stabil seyreden p-NPH hastaları dâhil edilmiştir. Sağlıklı kontroller benzer yaş ve cinsiyet dağılımına sahip bir popülasyondan seçilmiştir. Aksiyel DTI, tek çekim eko-planar görüntüleme kullanılarak elde edilmiştir. Grup analizleri FMRIB yazılım kütüphanesi (FSL)’nin iz tabanlı uzamsal istatistik aracı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Hasta grubunda DTI parametreleri ile klinik sonuçlar arasındaki korelasyonlar analiz edilmiştir. Bulgular: P-NBH’li 12 hasta ve 12 sağlıklı birey çalışmaya dâhil edilmiştir. Gruplar arasında başta frontal ak madde olmak üzere superior longitudinal fasikül, superior korona radiata, anterior korona radiata, korpus kallozumun gövdesi ve genusu, kapsüla eksterna ve kapsüla interna ön bacağında anlamlı fraksiyonel anizotropi (FA), ortalama difüzivite (OD) ve radyal difüzivite (RD) farklılıkları bulunmuştur. Sonuç: p-NBH’li hastalar, normal görünen frontal asosiyasyon yollarında önemli DTI değişiklikleri sergilemektedir. Bu çalışma, p-NBH hastalarında sıklıkla frontal bilişsel ağlarla ilişkili olan nöropsikolojik bozulma modelinin daha iyi anlaşılmasına katkıda bulunabilir.

Introduction: Parenchymal Neuro-Behçet’s disease (p-NBD) usually presents with a characteristic lesion in the mesodiencephalic region. However, there is a lack of information regarding the axonal integrity of normal-appearing white matter in p-NBD. Diffusion tensor imaging (DTI) is based on the properties of diffusivity and anisotropy that indicate the integrity of axons. The primary objective of the study was to compare p-NBD patients to healthy controls using diffusion tensor magnetic resonance imaging (DTI-MRI). Methods: The study enrolled parenchymal p-NBD patients who maintained stable disease status for 12 months. Healthy controls were chosen from a population with a similar age and gender distribution. Axial DTI was acquired using single-shot echo-planar imaging. Group analyses were carried out using the track-based spatial statistics tool of FMRIB software library (FSL). Correlations between DTI parameters and clinical outcomes were analyzed in the patient group. Results: We recruited 12 patients with p-NBD and 12 healthy individuals. We found significant fractional anisotropy (FA), mean diffusivity (MD), and radial diffusivity (RD) differences in the superior longitudinal fasciculus, superior corona radiata, anterior corona radiata, body and genu of the corpus callosum, external capsule, and anterior limb of the internal capsule, mainly in the frontal white matter. Conclusion: Patients with p-NBD exhibit significant DTI alterations in the otherwise normal-appearing frontal association tracts. This study may contribute to a better understanding of the neuropsychological impairment pattern in patients with p-NBD, which is often associated with frontal cognitive networks.