Bireysel Psikolojiye dayanan Örüntü Odaklı Adleryan Terapi, ruh sağlığı tedavisinde kanıta dayalı bir yaklaşımı temsil etmektedir. Bu makale, terapinin tanımını, tarihsel gelişimini, terapötik seanslarda yer alan belirli süreçleri ve vaka kavramsallaştırmasının nasıl ele alındığını incelemektedir. Bu terapinin merkezinde, uyumsuz davranışsal ve bilişsel örüntüleri daha sağlıklı, uyumlu olanlara dönüştürme hedefi yer almaktadır. Yapılandırılmış yaklaşım, öncelikle örüntü değiştirme stratejisine odaklanan 10 seanslık bir süreci kapsar. Hasta Sağlık Anketi-9, Sonuç Değerlendirme Ölçeği ve Oturum Değerlendirme Ölçeği gibi araçlar, bu danışmanlık seanslarında önemli bir rol oynayarak ölçülebilir sonuçlar ve geri bildirim sağlar. Örüntü Odaklı Adleryan Terapi, ruh sağlığı alanında önemli bir etki yaratmaya başlamış olsa da Türkiye'deki yaygınlığı henüz artmaktadır. Terapinin sağlam kanıtlara dayanması ve pratik uygulanabilirliği, onu sadece Türkiye'de değil, tüm dünyada ruh sağlığı hizmetlerinin iyileştirilmesi için değerli bir yöntem haline getirmektedir. Bu çalışma, Örüntü Odaklı Adleryan Terapi'ye ışık tutarak, dünya çapında ruh sağlığı hizmetlerinde daha geniş çapta uygulanmasına ve etkili bir şekilde kullanılmasına yardımcı olmayı amaçlamaktadır.

Adlerian Pattern-Focused Therapy is an evidence-based practice based on Individual Psychology. This paper explores the therapy's definition, historical development, the specific processes involved in the therapeutic sessions, and how case conceptualization is approached. Central to this therapy is its goal to transform maladaptive behavioral and cognitive patterns into healthier, adaptive ones. The structured approach encompasses a series of 10 sessions, focusing primarily on the strategy of pattern replacement. Tools like the Patient Health Questionnaire–9, Outcome Rating Scale, and Session Rating Scale play a pivotal role in these counseling sessions, providing measurable outcomes and feedback. While Adlerian Pattern-Focused Therapy has gained notable traction in contemporary mental health discourse, its widespread adoption remains limited within Türkiye. Nevertheless, its evidence-based foundation and pragmatic application render it a promising avenue for enhancing mental health services, not only in Türkiye but also across global contexts. By providing information about this therapy, this study may contribute to its implementation and execution within the scope of mental health services.