Yazılı Duygusal Dışavurum Paradigması duyguların ifade edilmesini amaçlayan bir müdahaledir ve duyguların belirli bir sürede ve ardışık günlerde yazılması şeklinde uygulanmaktadır. Çeşitli hastalık gruplarında bu müdahalenin hem fiziksel hem de psikolojik sağlık üzerinde olumlu etkileri olduğu tespit edilmiştir. Yürütülen bu çalışmada Yazılı Duygusal Dışavurum Paradigması’nın meme kanseri hastalarında depresyon, anksiyete ve psikolojik katılık açısından etkililiğinin sınanması amaçlanmıştır. Bu amaçla 82 meme kanseri kadın müdahale gruplarına ve kontrol grubuna seçkisiz olarak atanmıştır. Katılımcılar öntest, sontest ve takip (yazma müdahalesinden bir ay sonra) ölçümü olarak anketleri doldurmuşlardır. Tüm katılımcılara Demografik Bilgi Formu, Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği ile Kabullenme ve Eylem Ölçeği – II uygulanmıştır. Müdahale gruplarındaki katılımcılara bu ölçekler dışında atandıkları gruba uygun yazma kitapçıkları da verilmiştir. ANOVA ve t-Test sonuçlarına göre uygulanan müdahalenin sadece olumlu yazma grubunun depresyon ve psikolojik katılık düzeylerini kısa süreli azaltma yönünde etkisinin olduğu belirlenmiştir. Uygulanan müdahalenin anksiyete düzeyi üzerinde ise beklenilen etkiyi sağlamadığı tespit edilmiştir. İlişkili alanyazında bu müdahale yönteminin hem etkili olduğuna hem de psikolojik sağlık üzerinde beklenen etkiyi göstermediğine dair tartışmalı bulgular bulunmaktadır. Mevcut çalışmanın sonuçlarının da alanyazınla bu yönde benzer olduğu görülmüştür.

The Written Emotional Expression Paradigm is an intervention aimed at expressing emotions and it is applied as writing emotions in a certain time and on consecutive days. It has been found that this intervention has positive effects on both physical and psychological health in various disease groups. The aim of the study was to test the effectiveness of the intervention in terms of depression, anxiety and psychological rigidity with breast cancer patients. For this purpose, 82 female breast cancer patients were randomly assigned to the intervention groups and control group. Participants in the both groups filled out the questionnaire set as pretest, posttest and follow-up (one month after the writing intervention). Demographic Information Form, Hospital Anxiety and Depression Scale and Acceptance and Action Questionnaire -II questionnaire set were given to all participants. In addition to these scales, appropriate writing booklets were given to the participants in the intervention groups. According to the ANOVA and t-Test results, it was determined that the intervention applied had an effect on decreasing the depression and psychological rigidity levels for a short time only in the positive writing group. It was found that the intervention applied did not have the expected effect on the level of anxiety. There are findings in the related literature that this intervention method is both effective and does not show the expected effect. It has been observed that the results of the present study are similar to the literature in this respect.