Amaç: Keşmir bölgesinde devam eden çatışmalar, emniyetsizlik ve sağlık personelinin üstlendiği temel görevler psikiyatri hizmetlerine erişimi zorlaştırmaktadır. Bu nedenle bu çalışma kapsamında Keşmir, Hindistan bölgesinde ruh sağlığı hizmetlerine ana erişim yollarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Kesitsel ve hastane temelli bu çalışma, Mart 2012 ile Haziran 2017 tarihleri arasında Keşmir’de bulunan psikiyatri hastalıkları hastanesinin psikiyatri polikliniğinde gerçekleştirilmiştir. Bu hizmete yeni sevk edilen hastaların seçilmesi için kolayda örneklem yöntemi kullanılmıştır. Katılımcıların demografik verilerine ve ruhsal bozukluklarına yönelik tedavi almak amacıyla başvurdukları ana yollara ilişkin bilgi toplamak amacıyla bir anket oluşturulmuştur. Bulgular: Çalışma 518 hasta ile yürütülmüştür. Katılımcıların yarısına yakını (%48,8) bir doktor veya nörolog gibi genel bir sevk ağı ile; %31.8’i ise önemli bir psikiyatrik bozukluk nedeniyle klinik konsültasyona başvurmuştur. Hastaların bir kısmı (%17,8) ise geleneksel şifacılar tarafından ruh sağlığı hizmetlerine yönlendirilmiştir. Sonuç: Çalışmada Keşmir Hindistan bölgesinde ruh sağlığı hizmet ağına ulaşımın çeşitli yollarla sağlandığı gözlemlenmiştir. Keşmir nüfusunun ruh sağlığı hizmetlerine erişiminin artırılması ve tedavi açığının ele alınması için daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır.

Objective: Access to psychiatry services in Kashmir is challenging because of active enduring conflict, insecurity and a fundamental role played by the traditional health workers. We aimed to assess the main pathways to mental health services in Kashmir, India. Methods: This cross-sectional hospital-based study was performed from March 2012 to June 2017 in the outpatient psychiatry department at a psychiatric disease hospital in Kashmir. A convenience sampling method was used to select newly referred patients to the services. A survey was developed to collect information on demographic data and the main pathways for patients when seeking care for mental disorders. Results: A total of 518 patients were interviewed. About half of the respondents (48.8 %) attended clinical consultation from a general pathway like a physician or a neurologist, while 31.8% were visiting a psychiatrist for a significant psychiatric disorder. For some patients (17.8%), their initial pathway to mental health services is traditional healers. Conclusion: The current study revealed different pathways to seeking psychiatric care in Kashmir India. Further studies are needed to address the treatment gap and ways to improve access to mental health services for the Kashmir population.