İnsan olmayan primatlarla yapılan nörofizyolojik çalışmalar, algısal karar vermeyi iki aşamalı bir süreçle karakterize etmektedir: 1) duyusal kanıt birikimi (accumulation of sensory evidence), 2) yanıt seçimine yol açan karar sınırı (decision bound). Bu çalışmalar yaygın olarak rastgele nokta hareketi uyaranlarını kullanmış ve hareket uyaranlarının uyumluluğu arttıkça lateral intraparietal bölge (LIP)'deki nöronların ateşleme hızının arttığını ve davranışsal tepki süresinin azaldığını göstermiştir. Son zamanlarda insanlarda yapılan EEG çalışmaları, LIP nöronları ile benzer fonksiyonel özellikler gösteren ve duyusal kanıt birikimi süreci ile ilişkili olan CPP (Centro-Parietal Positivity) olaya ilişkin potansiyelini ortaya çıkarmıştır. CPP bileşeninin parametrelerinin alınan kararlara dair önemli bilgiler taşıdığı gösterilmiştir. Ancak, bugüne kadar yapılan çalışmalar, süreci en temel haliyle anlayabilmek için basit ve düşük seviyeli uyaranlar kullanmıştır. Algısal karar verme süreçlerinin, canlıların ve özellikle de insanların eylemleri gibi daha karmaşık ve sosyal olarak daha anlamlı uyaranlar (biyolojik hareket) işlenirken benzer olup olmayacağı cevabı henüz bilinmeyen bir sorudur. Başka bir deyişle, bugüne kadar yapılan çalışmalarla ortaya çıkarılan algısal karar verme süreçlerinin, uyarandan bağımsız, genel-geçer süreçler olup olmadığı bilinmemektedir. Bu derleme makalede, insan eylemlerinin tanınmasında rol oynayan algısal karar verme süreçleri ve bu süreçlerin nörofizyolojik temellerini araştırılmasının önemi üzerinde durulmuş ve bu çalışmalara yön veren ve daha basit uyaranlar ile yapılmış algısal karar verme çalışmalarının bir derlemesi sunulmuştur. Sonuç bölümünde, bu alanda yapılacak araştırmaların gerek klinik popülasyonlar (psikolojik ve nörolojik rahatsızlıklar) için teşhis ve tedavi geliştirmede, gerekse insan hayatının refahını yükseltecek yapay zekâ teknolojileri geliştirmedeki öneminden bahsedilmiştir.

Neurophysiological studies in non-human primates characterize perceptual decision-making as a two-stage process: 1) accumulation of sensory evidence and 2) decision boundary leading to response selection. These studies commonly used random dot motion stimuli and demonstrated that firing rates of neurons in the lateral intraparietal area (LIP) increase and behavioral response times decrease as the coherence of motion stimuli increases. Recent EEG studies in humans have revealed the Centro-Parietal Positivity (CPP) potential, which exhibits similar functional properties to LIP neurons and is associated with the process of accumulating sensory evidence. It has been shown that the parameters of the CPP component carry important information about the decisions made. However, previous studies have mainly used simple and low-level stimuli to understand the process in its most basic form. Whether perceptual decision-making processes generalize to more complex and socially meaningful biological motion stimuli, such as human actions, remains unknown. This review article emphasized the significance of investigating the neurophysiological basis of perceptual decision-making processes involved in the recognition of human actions and presented a compilation of studies on perceptual decision-making conducted with simpler stimuli that have guided and shaped these investigations. In the conclusion section, we talked about the implications of research in this field to the diagnosis and treatment of many psychological and neurological disorders and the development of artificial intelligence technologies that would improve the well-being of humans.