Çocuklukta yaşanan örselenme yaşantılarının yaşam boyu süren bedensel ve ruhsal etkileri bulunmaktadır. Bu etkilerden biri de ebeveynlik davranışları üzerinedir. Bu araştırma ile çocukluk örselenmelerinin, annelik davranışları üzerindeki etkisi ve çocuğun gelişiminde ortaya çıkabilecek risk faktörleri, annenin duygu düzenleme becerisi ve çocuğuyla kurduğu ilişkinin niteliği üzerinden araştırılması hedeflenmiştir. Nörogelişimsel yaklaşımın esas alındığı araştırmaya,4-6 yaş aralığında problem davranışlar sergilediği gözlemlenen çocukların (N=75) anneleri katılmıştır. Katılımcı annelere Çocukluk Örselenme Yaşantıları Ölçeği (ÇÖYÖ), Duygu Düzenleme Güçlüğü Ölçeği (DDGÖ)-Kısa Form ve Çocuk Ana-Baba İlişki Ölçeği uygulanmıştır. İlişki ölçeği yakınlık boyutu ters kodlanmıştır ve değişkenler arasındaki ilişkiler ANOVA, korelasyon, ki-kare ve hiyerarşik regresyon analizleri ile yorumlanmıştır. Uygulanan analizler sonucunda; katılımcıların en yüksek oranda duygusal ihmal ve istismar yaşantısı bildirdiği görülmüştür. Katılımcı annelerde örselenme yaşantısının varlığı arttıkça duygu düzenleme güçlüğünde artış olduğu (r=.40; p<.01), anne-çocuk ilişkisinin niteliğinde ise DDGÖ açıklık (duygusal tepkilerin anlaşılamaması) alt boyutunun yordama gücü (Beta=.43; p<.01) bulunduğu görülmüştür. Cinsel istismar yaşantısının varlığı ile anne-çocuk ilişkisinin yakınlık boyutu (r=.30; p<.01) arasında ve duygu düzenleme güçlüğü ile anne-çocuk ilişkisinin çatışma boyutu (r=.37; p<.01) arasında pozitif ilişki olduğu bulgularına ulaşılmıştır. Anne-çocuk ilişkisinin nörogelişimsel mekanizmasını anlamak, annenin ve gelişmekte olan çocuğun duygusal ve bilişsel sağlığı üzerinde daha etkili adımlar atılmasını sağlayacaktır. Bu adımlar, çocukluk dönemi örselenmelerinin gelecek kuşaklara etkisinin kırılabilmesi için gerekli erken müdahalenin yapılabilmesi adına önemli görünmektedir.

The childhood maltreatment has lifelong physical and mental effects.One of these effects is on parenting behaviors.This study aimed to investigate the impact of childhood maltreatment on maternal caregiving and risk of the child development. This research uses neurodevelopmental approach and focuses on the mother’s emotional regulation capacity and mother-child relationships. The data was collected from the mothers of children (75) who were observed to show problematic behaviors at 4-6 years old. 3 measurement scales were here: Childhood Maltreatment Quesstionnnaire (CMQ), Difficulties in Emotion Regulation Scale Brief Form (DERS-16), Child-Parent Relationship Scale. Closness sub-scale of the Child-Parent Relationship Scale was reversed and variables were tested by anova, corelation, chi-square and hierarchical regression. The participants reported that emotional neglect and abuse rate was the highest in maltreatment. It was seen that there was an increase in the difficulties in emotion regulation when the maltreatment experiences increased (r=.40; p<.01). Clarity sub-dimension of DERS-16 predicted the quality of the relationships of mothers with their children (Beta=.43; p<.01). It was found that there were positive correlations between the existence of maltreatment experience and the closness of mother-chid relationship (r=.30; p<.01) and between the emotion regulation difficulty and conflict dimension of mother-child relationship (r=.37; p<.01). This study also showed that, understanding the neurodevelopmental mechanism of the relationship of mother and child would provide to take effective steps on the emotional and cognitive health of mother and growing child. These steps seem to be important for early intervention in order to break the impact of childhood maltreatment on next generations.