Bu araştırmada ergenlerin okula bağlanmalarında algılanan sosyal destek ve okulda öznel iyi oluşun rolünün incelenmesi amaçlanmıştır. Tüm bireylerde olduğu gibi ergenlerde de bağlanma duygusunu hissetmek ihtiyaç olmuştur (Osterman, 2000). Bireyin kendini okula ait hissetmesi, bulunduğu kurumda mutlu olması ve güvende olduğunu bilmesi okula bağlanma düzeyini belirleyebilir (Maddox ve Prinz, 2003). Zamanının çoğunu okulda geçiren öğrencilerin okula bağlanma düzeylerinin yüksek ve mutlu bireyler olabilmeleri bu sebeple üzerinde durulması gereken bir araştırma olarak görülmüştür. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu çeşitli ilköğretim okulları kurumlarında 6., 7. ve 8. sınıflarda öğrenim gören ortaokul öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmaya 496 kız (%60,3) ve 327 erkek (%39,7) olmak üzere toplam 823 ortaokul öğrencisi katılmıştır. Araştırmanın verileri Çocuk ve Ergenler için Okula Bağlanma Ölçeği, Çok Yönlü Algılanan Sosyal Destek Ölçeği, Ergenler için Kısa Okulda Öznel İyi Oluş Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu hazırlanarak yapılmıştır. Araştırmada; Bağımsız Örneklem t testi, One Way ANOVA, Pearson Korelasyon Katsayısı ve Çoklu Doğrusal Regresyon analiz teknikleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda cinsiyet değişkenine göre, ergenlerin okula bağlanmalarında kız öğrenciler lehine anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Sınıf düzeyi değişkenine göre, ergenlerin okula bağlanma düzeyleri 6.sınıfta öğrenim gören öğrenciler lehine anlamlı düzeyde farklılaşmıştır. Ergenlerin okula bağlanma düzeyleri ile algılanan sosyal destek düzeyleri arasında pozitif yönlü orta düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ergenlerin okula bağlanma düzeyleri ile okulda öznel iyi oluş ölçeğinin alt boyutu olan okul doyumu arasında pozitif yönlü yüksek düzeyde, okulda duygu arasında pozitif yönlü orta düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ergenlerin okula bağlanma düzeyini, algılanan sosyal destek ve okulda öznel iyi oluş %56 oranında yordamaktadır.

In this study, it was aimed to examine the role of perceived social support and subjective well-being at school in adolescents’ school attachment. Relational screening model was used in the research. The study group of the research consists of secondary school students studying in 6th, 7th and 8th grades in various schools. A total of 823 secondary school students, including 496 girls (60.3%) and 327 boys (39.7%), participated in the study. The data of the study were collected by preparing School Attachment Scale for Children and Adolescents, Multidimensional Perceived Social Support Scale, Brief Adolescents’ Subjective Well-Being in School Scale, and Personal Information Form. In the research; Independent Sample t test, One Way Anova, Pearson Correlation Coefficient and Multiple Linear Regression analysis techniques were used. As a result of the research, according to the gender variable, a significant difference was found in the school attachment of adolescents in favor of female students. According to the grade level variable, the school attachment levels of the adolescents differed significantly in favor of the 6th grade students. A positive and moderately significant relationship was found between adolescents’ levels of school attachment and perceived social support. A high level of positive correlation was found between school attachment levels of adolescents and school satisfaction, which is a sub-dimension of the subjective well-being scale at school, and a moderately significant positive correlation between affect, which is also a sub-dimension of the subjective well-being at school. Perceived social support and subjective well-being at school predict the level of school attachment of adolescents by 56%.