Erken yaşlardaki ilk nesneyle kurulan ilişkilerin içselleştirilmesiyle oluşan içsel temsilleri ve/veya reddedilmeye dair kaygılı/korkulu bir bekleyiş içinde olmasına neden olan reddedilme duyarlılığı bireyin tüm hayatı boyunca ötekilerle kurduğu yakın ilişkilerini etkileyebilmektedir. Bu araştırmada yetişkin bireylerin ilk nesne ilişkileri ve reddedilme duyarlılığı ile yakın ilişkileri arasındaki ilişki incelenmiştir. Çalışmada yakın ilişki kavramı romantik ilişki boyutu ile ele alınmaktadır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli ve örneklem yö ntemi olarak basit seçkisiz ö rnekleme yö ntemi kullanılmıştır. Araştırma İstanbul’da yaşayan, yetişkin (18-45 yaş arası) 200 kadın (%50) 200 erkek (%50) olmak üzere toplam 400 katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak Reddedilme Duyarlılığı Ölçeği, Çok Boyutlu İlişki Ölçeği, Bell Nesne İlişkileri ve Gerçeği Değerlendirme Ölçeği (BORTTI) ve araştırmacı tarafından geliştirilen sosyodemografik Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmadaki verilerin analizi SPSS 25 programı ile yapılmış, değişkenler arası ilişkiyi test etmek için Pearson Korelasyon Analizi, gruplar arası anlamlı farkı saptamak için ise Bağımsız Gruplar T-Testi ve ANOVA kullanılmıştır. Araştırmanın hipotezleri doğrultusunda ilk nesne ilişkileri ile reddedilme duyarlılığı arasında pozitif yönlü bir ilişki saptanmıştır. Araştırmanın temel hipotezi olan, ilk nesne ilişkileri ile yakın ilişkiler arasındaki ilişkide reddedilme duyarlılığının aracı rol oynadığı doğrulanmış, kısmi aracılığı olduğu bulunmuştur. Yabancılaşma, egosentrizm, sosyal yetersizlik, güvensiz bağlanma, algı belirsizliği, gerçeğin bozulması, halüsinasyon ve delüzyon arttıkça reddedilme duyarlılığının artığı görülmüştür. Yakın ilişkiler ve reddedilme duyarlılığı arasında ise negatif yönlü ilişki tespit edilmiştir.

The internal representations formed by the internalization of the relations established with the first object at an early age and/or the sensitivity of rejection, which causes an anxious/fearful expectation of rejection, can affect the close relations of the individual with others throughout his/her whole life. In this study, the relationship between adult individuals' first object relations and rejection sensitivity and their close relations was examined. In the study, the concept of close relationship is discussed with the dimension of romantic relationship. Relational survey model and simple random sampling method were used as sampling method in the study. The research was carried out with a total of 400 adulth (ages of 18-45) participants, 200 women (50%) and 200 men (50%), residing in Istanbul. Rejection Sensitivity Scale, Multidimensional Relationship Scale, Bell Object Relations and Truth Assessment Scale (BORTTI) and sociodemographic Information Form developed by the researcher were used as data collection tools in the research. The analysis of the data in the study was made with the SPSS 25 program, Pearson Correlation Analysis was used to test the relationship between the variables, and the Independent Groups T-Test and ANOVA were used to determine the significant difference between the groups. In line with the hypotheses of the research, a positive relationship was found between first object relations and rejection sensitivity. It was confirmed that rejection sensitivity played a mediating role in the relationship between first object relationships and close relationships, which is the main hypothesis of the research, and it was found to be partial mediator. Sensitivity to rejection increased as alienation, insecure attachment, egocentrism, social inadequacy, distortion of reality, ambiguity, hallucination and delusion increased. A negative relationship was found between close relationships and rejection sensitivity.