Transsaksiyonel Analiz kuramı bireysel ve grup uygulamalarını içeren, bireylerin hem kendileriyle hem de diğerleriyle olan iletişimlerine dikkat çeken bir psikoterapi yaklaşımı olarak ortaya çıkmıştır. Bu araştırmada, transaksiyonel analiz kuramına dayalı olarak hazırlanan 11 oturumluk psiko-eğitimin sosyal hizmet ve danışmanlık bölümünde öğrenimlerine devam eden üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerine etkisi incelenmiştir. Çalışma araştırmaya gönüllü olarak katılmak isteyen amaçsal örnekleme yöntemlerinden olan ölçüt örnekleme yöntemiyle seçilen 9 kadın 7’si erkek olmak üzere 16 kişiyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu ve İletişim Becerileri Değerlendirme Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın deseni, zayıf deneysel araştırma tasarımlarından olan tek gruplu ön test- son test modeline göre tasarlanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde non-parametrik bir test olan Wilcoxon İşaretli Sıralar testi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre uygulanan psiko-eğitim programının çalışmaya katılan deneklerin iletişim becerilerini anlamlı bir şekilde artırdığı tespit edilmiştir. Bu sonuca göre, öğrencilerin iletişim becerilerini artırmaya yönelik oluşturulan on bir haftalık psiko-eğitim programının, öğrencilerin iletişim becerilerini artırmada önemli bir etkisinin olduğu söylenebilir.

Transactional analysis theory has emerged as a psychotherapy approach that includes individual and group applications and draws attention to individuals’ communication with both themselves and others. In this study, the effects of an 11-session transactional analysis theory-based psycho-education program on the communication skills of Turkish undergraduate students doing their major in social services and consultancy department was examined. The participants of the study were selected through criterion sampling, which is one of the purposeful sampling methods. The study was carried out with 16 participants, 9 females and 7 males, who took part in the research voluntarily. “Personal Information Form” and “The Communication Skills Scale” were used as data collection tools. The present study is quantitative. The research design was a single group pretest-posttest model which is one of the weak experimental research designs. Wilcoxon Signed-Rank test, one of the non-parametric tests, was used for data analysis. Based on the results, it can be said that the 11-week psycho-education program, which was designed to increase the communication skills of the students, had a significant effect on increasing the communication skills of the students.