Amaç: COVID-19 toplumlardaki tüm bireyleri olumsuz etkilediği gibi hemşirelerin de hem ruh sağlıklarını hem de sosyal ve iş yaşamlarını etkilemiştir. Bu araştırmanın amacı COVID-19 tanısı alan ve almayan hemşirelerin psikolojik dayanıklılık, mesleki doyum ile korku düzeylerinin değerlendirilmesi ve karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Kesitsel türde olan bu araştırma Türkiye’nin bir üniversite hastanesinde yapıldı. Veriler Mart 2021- Nisan 2021 tarihleri arasında, COVID-19 tanısı pozitif (n=66) ve negatif (n=66) olan toplam 132 hemşireden toplandı. Veriler bir bireysel tanıtım formu, Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği, Mesleki Doyum Ölçeği ve COVID-19 Korkusu Ölçeği kullanılarak toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı analizler, Student t testi, ki-kare analizi, Pearson korelasyon analizi ve tek yönlü Anova testi kullanıldı. Bulgular: Hemşirelerin ölçek puan ortalamaları; psikolojik dayanıklılık için ortalamanın üzerinde (58.44±10.12), mesleki doyum için orta (66.19±12.81) ve COVID-19 korkularının düşük (18.46±6.56) olduğu bulundu. COVID-19 tanısı almış olmak bu değişkenler üzerinde etkili değildi (p>.05). Hastaneye yatarak COVID-19 tedavisi gören hemşirelerin mesleki doyum düzeylerinin ayakta tedavi görenlerden daha düşük olduğu (p=.009), korku düzeylerinin ise daha yüksek olduğu belirlendi (p=.004). Sonuç: Araştırmanın bulguları COVID-19 tanısı alan ile almayan hemşirelerin psikolojik dayanıklılık, mesleki doyum ve korku düzeylerinin yüksek olmadığını ve aralarında fark olmadığını gösterdi. Hastaneye yatarak COVID-19 tedavisi gören hemşirelerin mesleki doyum düzeyleri daha düşük, korku düzeyleri ise daha yüksekti. Özellikle COVID-19 nedeniyle hastaneye yatarak tedavi görenler başta olmak üzere, hemşirelerin psikolojik dayanıklılık ve mesleki doyumlarının arttırılması için gerekli girişimlerin yapılmasını önermekteyiz

Objectives: This study was conducted with the aim of determining the degree and type of use of electronic social networks and the relationship to emotional intelligence among nursing students. Methods: This descriptive correlational study included 406 students of the Tabriz University of Medical Sciences Faculty of Nursing and Midwifery who were selected using the census method. The data gathering tools were a researcher-made demographic questionnaire, a questionnaire on Internet-based social network use, and the Siberia Schering’s Emotional Intelligence Standard Questionnaire. The data were analyzed using SPSS for Windows, Version 16.0 (SPSS Inc., Chicago, IL, USA), descriptive statistics, and inferential statistics, using the Pearson correlation coefficient. Results: The mean total score reflecting use of virtual social networks was 116.81±17.20 (scale: 38–190), and the overall emotional intelligence score was 99.27±11.48 (scale: 33–165). The emotional intelligence and social network use dimensions that received the highest scores were related to self-motivation and sharing academic content. There was a negative statistical relationship between the use of Internet-based social network applications and emotional intelligence variables (r=-0.40; p