Bu makale, çocuğunu öldüren bir kadının hapishanedeki takip sürecinden başlayarak çocuk katli konusunu incelemeyi hedeflemektedir. Birincil nesnenin etkisi altında kalan eski deneyimlerin izlerine, bu bağın dinamiklerinin nasıl eşlik ettiği üzerine düşüneceğiz. Genellikle bu eylem, aşırı ıstırap olarak tarif edebileceğimiz bir anı temsil eder ve iyi şekilde düzenlenmiş bir hayatın parçası olmaz, kendi başına tanımlanmaz ya da üzerine düşünülmez. Bu hastalar sosyal ve kültürel olarak ayrıcalıklı bir geçmişten gelmektedir ve adli hükümleri bulunmamaktadır. Bu makale, çocukla birincil ilişkinin yeniden bozulmasına yol açan dönüşümdeki bir eksiklik olarak beliren kopukluk işaretlerini ve öznelliğin bozulmasını gösteren iki projektif testin (Rorschach ve TAT) uygulanması ile klinik görüşmenin farklı aşamalarının izini sürmektedir. Bu annenin projektif malzemeye dayanarak yürütülen klinik takibi çocuğa yapılan yatırımın kendilik-onarımının bir parçası olduğunu göstermektedir. Çocukla oluşan bağ fazlasıyla yüceltilmişse, acı dolu hayal kırıklığının üzerini örter ve böylece bir uyarı olmamaktadır. Bu bağda uzlaşım sağlandığı andan itibaren özne, ölçülemez derecedeki libidinal güçsüzlük hissini uyandıran travmatik yaşantının tutsağı olur. Bu travma, libidinal nesne yani çocuğun katli tarafından ortaya dökülen eylemde ön görülür ve gerçekleştirilir. Anahtar Kelimeler : Çocuk Katli, Yatırımın Geri Çekilmesi, Travma, Birincil Hayal Kırıklığı, Projektif Değerlendirme.

The article wants to examine the particularity of infanticide, starting from the follow-up in prison of a mother who killed her child. We will consider how the dynamics of the link resonate with traces of ancient experiences that remain under the influence of the primary object. Generally the act represents a moment of extreme distress that can neither name itself nor think nor integrate itself into a life that seemed well regulated. These patienS come from a social and cultural background that is often favoured. They have never hau u previous criminal conviction.The article retraces the different stages of the clinical encouir with the conduct of two projective tests (the Rorschach and the TAT) which show Sige Abstract: The Clinic of Infanticide of rupture, break of subjectivity, that is, a defect in the transformation of the tried and tested who break again into the primary relationship with the child. The clinical follow-up of this mother, based on the projective material, shows that the investment of the child is part of a self-repair. If the bond merges with the child remains very idealized, it covers fear of a painful disillusionment and without warning. As soon as this unit is compromised, the subject is prey to a traumatic reviviscence that awakens the feeling of an immeasurable libidinal infirmity. This trauma is anticipated and actualized in the act by the murder of the libidinal object, by the murder of the child.