Amaç: Örtük duygulanım, kişilerde bilinç öncesi düzeyde işlenen duygulanımı tanımlayan ve temel olarak bu yönüyle açık duygulanımdan ayrılan bir kavramdır. Bu araştırmanın amacı duygulanım düzeylerini dolaylı bir biçimde ölçmek amacıyla Quirin ve arkadaşları (2009a) tarafından geliştirilmiş Örtük Duygulanım Testi’nin (ÖDT) Türkçedeki psikometrik özelliklerini değerlendirmektir. Yöntem: Çalışma verisini Ege Üniversitesi Psikoloji ve Sosyoloji Bölümleri’nde eğitim gören üniversite öğrencileri ile İzmir’de çeşitli kamu kuruluşları ve özel kurumlarda tam ve yarı zamanlı olarak çalışan katılımcılar oluşturmaktadır. Ölçekte kullanılacak anlamsız kelimeleri belirlemek amacıyla 57 üniversite öğrencisinden oluşan örneklemle bir ön çalışma yapılmış, daha sonra anket formu 569’u öğrenci 369’u çalışan olmak üzere toplamda 938 kişiye ulaştırılmıştır. Test tekrar test değerlendirmesi amacıyla 46 katılımcıya bir hafta aralıkla, 55 katılımcıya ise dört hafta aralıkla tekrar ulaşılmıştır. Bulgular: Temel bileşenler analizi ÖDT’nin iki faktörlü bir yapıda olduğunu açıkça göstermiş, ölçeğin iç tutarlılık katsayısı Örtük Pozitif Duygulanım (ÖPD) için 0,92; Örtük Negatif Duygulanım (ÖND) için 0,85 olarak hesaplanmıştır. Bir hafta ve dört hafta aralıklı test tekrar test korelasyonlarının ise 0,51 ile 0,75 aralığında değiştiği gözlenmiştir. ÖDT’nin yapı geçerliğini sınamak için kullanılan değişkenlerle ilişkisinin de beklentilerle büyük ölçüde uyumlu olduğu görülmüştür. Öğrenci ve çalışan örneklemlerinin karşılaştırıldığı ölçüm değişimsizliği analizi ÖDT’nin bu iki örneklem için tam ölçüm değişimsizliği gösterdiğini işaret etmiştir. Sonuç: Çalışma kapsamında uygulanan güvenirlik, geçerlik ve ölçüm değişimsizliği analizlerinin sonuçları ÖDT Türkçe formunun, katılımcıların örtük duygulanım düzeylerinin değerlendirilmesinde güvenilir ve geçerli bir ölçüm yöntemi olarak kullanılabileceğini göstermiştir.

Objective: Implicit affect is a concept distinct from explicit affect as it describes the affect processed by the individual at a preconscious level. The aim of this research is to evaluate the psychometric properties of the Turkish form of the Implicit Positive and Negative Affect Test (IPANAT-TR), originally developed by Quirin et al. (2009a) to measure affect indirectly. Method: The study data comprised of psychology and sociology students from Ege University, and full-time and part-time employees from public and private organizations in Izmir. A pilot study was carried out with a group of 57 undergraduate students in order to select the artificial words to be used in the scale. Subsequently the scale was sent to a total of 938 participants, comprising 569 students and 369 employees. Test-retest reliability was assessed with 46 participants after a one-week interval and with 55 participants after a four-week interval. Results: The principal components analysis showed a clear twofactor structure for the IPANAT-TR. The internal consistency scores were 0.92 for Implicit Positive Affect (IPA) and 0.85 for Implicit Negative Affect (INA). The one-week and four-week interval test retest reliability estimates varied between 0.51 and 0.75. The construct validity assessments showed that the expected relationships between the IPANAT-TR and tested constructs were mostly confirmed. The results of measurement invariance analysis showed that the IPANAT-TR has full measurement invariance across employee and student samples. Conclusion: The results of the reliability, validity and measurement invariance analyses carried out in the current study demonstrated that the IPANAT-TR is a reliable and valid measurement instrument to assess implicit affect.