Amaç: COVID-19'da yaşlılardaki mortalite, bağışıklık sis- teminin zayıf olması ve sıklıkla kronik hastalıkların eşlik etmesi nedeniyle daha yüksektir. Diğer insanlarla teması azaltmak için 65 yaş ve üzerindeki kişilere sokağa çıkma yasağı getirilmiştir. Çalışmamızda evde karantinadaki 65 yaş ve üzeri bireylerin kaygı ve yalnızlık düzeylerini belir- lemeyi amaçladık. Yöntem: Tanımlayıcı araştırmamız i 8 aile sağlığı merkezine kayıtlı 290 kişiden (65-90 yaş) oluşmaktadır. Katılımcıların sosyodemografik ve klinik özellikleri, COVID-19 salgını ile ilgili bilgi durumları ve yaşlılar için geriatrik anksiyete ile yalnızlık ölçeği verileri değerlendirildi. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 71.2 ± 5.9 yıldı ve % 54.8'i erkekti (n: 159). Covid-19 sürecini %87,6’sı takip ettiğini belirtmiş olup bunların %88.3’ü televizyondan takip ettiğini belirtti. %14.1’i aileleri, %19.7’si erkonomik durumları, %14.1’i sosyal yaşantılarıyla ilgili kaygılandıklarını belirtti. Geriatrik anksiyete ölçeği ile yalnızlık ölçeği arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki gözlendi (r: 0.498, p: 0.001). Anksiyete puanlarının yalnızlık puanları 1.29 kat, kronik hastalığı olanlarda 3.56 kat ve psikiyatrik bozukluk öyküsü olanlar 3.26 kat artış ile ilişkili olduğu gözlendi. Sonuç: Çalışmamızda ev karantinasının geriatrik popülasyonda anksiyete ve yalnızlık düzeylerini arttırdığı, bu popülasyonun endişelerinin çoğunun aile üyeleri, gelecekteki sosyal ve ekonomik yaşamlarıyla ilgili olduğu tespit edildi. Kronik bir hastalığa veya psikiyatrik bozuk- luk öyküsü de anksiyete düzeylerinin yüksek olması ile ilişkilendirildi. Televizyonun geriatrik popülasyon için pandemideki en önemli bilgi kaynağı oldu gözlendi. Yetkililer ve sosyal organizasyonlar yaşlı bireylerin psikososyoekonomik ihtiyaçlarını karşılamalı ve doğru bilgi sağlamalıdır.

Objective: Mortality rates of COVID-19 are higher among the elderly. Curfews have been imposed on indi- viduals aged 65 and older to reduce contact with other people. We aimed to determine anxiety and loneliness levels and associated factors of individuals aged 65 and over in-home quarantine. Method: We determined sociodemographic, clinical features, information status on COVID-19 pandemic, geriatric anxiety scale and lone- liness scale for the elderly values of 290 individuals (65- 90 years old) in Turkey. Results: The mean age was 71.2±5.9 years, and 54.8% were male(n: 159). 87.6% followed COVID-19 process, and 88.3% received the information from the television. 14.1% reported signifi- cant worries about the individuals in their family, 14.1% about their social life, and 19.7% about their economic situation. A statistically significant relationship was observed between the geriatric anxiety and the loneli- ness scale(r: 0.498, p: 0.001). Anxiety scores were increased 1.29 fold by loneliness scores, 3.56 fold by having a chronic disease and 3.26 fold by the history of a psychiatric disorder. Discussion: We suggest that quar- antine increases anxiety and loneliness levels in geriatric population with a positive correlation between anxiety and loneliness levels. Having a chronic disease and History of a psychiatric disorder was also associated with anxiety levels. The majority of concerns is about their family members, future social and economic lives. It has been observed that television has become an essential source of information in the pandemic for the geriatric population. Authorities should meet the psychosocioe- conomic needs of elderly individuals, and correct infor- mation should be provided.   Pearson Chi-Square test was used to compare categorical variables.Quantitative variables were shown as mean ± SD (Standard Deviation) whereas categorical variables were shown as n (%).P value less than 0.05 was considered significant.