Kumar oynama bozukluğunun son yıllarda giderek artması nedeniyle bu konuda ruh sağlığı çalışanları tarafından çeşitli tedavi yöntemleri ortaya çıkmaya başlamıştır. Her ne kadar çeşitli yaklaşımlar bu sorunu ele alıyor olsa da bu yaklaşımların etkinliğine dair çok fazla çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı alanyazında kumar oynama bozukluğuna uygulanan bilişsel davranışçı terapi çalışmalarını derleyerek etkililiğini araştırmaktır. PRISMA yönteminin kullanıldığı bu çalışmada kumar oynama bozukluğu ve bilişsel davranışçı terapi yaklaşımları elektronik veri tabanlarında taranmış ve tam metnine ulaşılan 29 çalışmadan 10 çalışma sistematik derlemeye dahil edilmiştir. Derlenen tüm çalışmalar bilişsel davranışçı terapi (BDT) yöntemini kullanmıştır. Araştırmalarda farklı BDT yöntemleri aynı çalışmada kullananlar bu teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığnı tespit etmiştir. Tüm BDT yaklaşımlarının kumar tedavisinde etkin olduğu, bu yaklaşımların ayrıca kumar harici ikincil psikopatolojik sorunlarda da etkili olduğu görülmüştür. Çalışmaların ortalama 6 aylık bir takip sürecine sahip olduğu görülürken, kumara kayma davranışının genellikle terapi sürecinin ilk bir ayında yaşandığı çalışmalarda gözlemlenmiştir. Araştırmaya dahil edilen tüm çalışmalar farklı BDT teknikleri uygulasa da, bu çalışmalarda kumar oynama bozukluğu ve ikincil sorunlara çeşitli çözümler sunulmuştur. Kumar oynama bozukluğu ile ilgili yapılan çalışmaların bilimsel olarak derlenmesi, terapi yöntemlerinin özellikle kumar oynama bozukluğunda daha fazla kullanılmasını sağlayacaktır. Kumar oynama bozukluğunun çok boyutlu incelenmesi ve tedavisinde sadece psikofarmakolojik tedavilerin değil, bu yaklaşımların da eklenmesiyle eklektik bir bakış açısıyla tedavilerin şekillenmesi gerekmektedir.

Due to the increasing number of gambling disorders in recent years, various treatment methods have emerged by mental health professionals. Although various approaches address this problem, there are not many studies on the effectiveness of these approaches. The aim of this study is to investigate the effectiveness of cognitive behavioral therapy applied to gambling disorder in the literature. In this study using the PRISMA method, gambling disorder and cognitive behavioral therapy approaches were scanned in electronic databases and 10 studies were included in the systematic review. All studies used cognitive behavioral therapy (CBT) methods. There was no statistically significant difference between the CBT techniques used in the same study. All CBT approaches were found to be effective in the treatment of gambling, and were also effective in non-gambling secondary psychopathological problems. While the studies had a mean follow-up of 6 months, gambling shift behavior was generally observed in the first month of the therapy process. Even though all studies applied different methods, various solutions were provided to gambling disorder and secondary problems. The systematic reviews of studies on gambling disorder will provide more use of therapy methods especially in gambling disorder. In multidimensional examination and treatment of gambling disorder, not only psychopharmacological therapies but also eclectic approaches should be shaped with the addition of these approaches.