Bu çalışmada, bilirkişi olarak değerlendirilen çekişmeli boşanma olgularında velayet/kişisel ilişkinin düzenlenmesinde yaşanan sorunlara, çocuk üzerindeki etkilerine ve multidisipliner çalışmanın önemine dikkat çekmek amaçlanmıştır. Yöntem: Ocak 2014- Ocak 2019 tarihleri arasında kliniğimize gönderilen 90 adli dosyanın kayıtları geriye dönük olarak incelenmiştir. Toplanan verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel analiz ve lojistik regresyon kullanılmış, kategorik veriler sayı (n) ve yüzde (%) olarak gösterilmiştir. Bulgular: Araştırma sonuçlarına göre, çocukların sadece %34.4’ünün her iki ebeveyni ile düzenli olarak görüştüğü, çocukların %15.5’inde ebeveyne yabancılaşma sendromu olduğu, ebeveynlerin %26.6’sının bu süreçte çocuğunun istismara uğradığına ilişkin iddiasının olduğu ve diğer ebeveyn ile ilişki kısıtlaması istediği, velayetin büyük oranda annede kalması yönünde görüş bildirildiği saptanmıştır. Sonuç: Çocuğun, boşanma sürecini ve sonrasını en az zararla atlatması için verilecek olan velayet/kişisel ilişki kararı büyük önem taşımaktadır. Bu süreçte karar verilirken farklı meslek gruplarının objektif ve bilimsel ölçütlere göre, işbirliği içerisinde değerlendirme yapması, ebeveynler arasında işbirliğinin sağlanabilmesi için boşanma sürecinde danışmanlık ve arabuluculuk hizmetlerinin verilmesi çocuğun yararına olacaktır.

In this study, it was aimed to draw attention to the challenges experienced in the regulation of custody/personal relationship, the effects on the child and the importance of multidisciplinary work in expert assessment of controversial divorce cases. Method: The records of 90 judicial files sent to our clinic between January 2014 and January 2019 were analyzed retrospectively. Descriptive statistical analysis and logistic regression were used to evaluate the collected data, and categorical data were shown as numbers (n) and percentages (%). Results: According to the results of the research, only 34.4% of the children was found to be in regular contact with both parents, 15.5% of the children had an alienation syndrome to one of the parents, 26.6% of the parents claimed that their child has been abused during this process and they wanted to restrict the relationship with the other parent. It was found that expert opinions about custody were mostly given in favor of the mother. Discussion: The custody / personal relationship decision that will be made for the child to survive the divorce process and the aftermath with the least harm is of great importance. While making decisions in the divorce process, it will be in the child's best interest to provide counseling and mediation services in order to ensure healthy cooperation between parents and cooperation of different occupational groups assessing the process according to objective and scientific criteria.