Üstün zeka psikanalize yabancı bir kavramdır. Ancak, düşünme ve gelişim süreçlerine ilişkin konuları gündeme getirir: zeka, yaratıcılık ve anakronistik gelişim, hepsi ruhsal işleyişin projektif yöntemlerle incelenebilen bileşenlerine karşılık gelir. Projektif yöntemler olan Rorschcach ve TAT klinisyen veya araştırmacıya psikanalitik epistomojiden uzaklaşıyormuş gibi gözüken bir klinik nesne karşısında ne derece yardımcı olabilirler? Biz, bu güncel kliniklerin psikanalitik bir okuma ve Paris Okulu tarafından çok sayıda deney ilee savunulan ve zenginleştirilen projektif çevirilerden fayda göreceği varsayımını destekliyoruz. Üstün yetenekli çocuğun kliniğinde, büyüteç etkisini kullanarak, psikolojik psikolojik değerlendirme aracılığıyla, duygusal gelişimin ve yaratıcı ya da ketlenmiş zekanın belirleyicilerini sunuyoruz. Bu gelişimsel bakış açısı, psikolojik değerlendirmenin metodolojisinin güçlenmesini ve onun günümüz kliniğinde uygulanmasını mümkün kılmaktadır.

The High Intellectual Potential is a foreign conceot to psychoanalysis. However, it raises issues linked to the thinking and development provesses: the intelligence, the creativity, and the anachronistic development, they all correspond to psychic working's components, which can be investigated by the projective methodology. To what extent the projective methodology, Rorschach and T.A.T, may help the clinician ot the researcher in their encounter with a clinical object, which seems to be moving away from a psychoanalytical epistemology? We support the hypothesis that these current clinicals can benefit from a psychoanalytical reading and from its projective translations such as defended and enriched by the Paris School with their multiple experiments. Using the "magnifying glass" effect of the high intellectual potential affective development and creative or inhibited intelligence. This developmental perspective makes it possible to enrich the methodology of the psychological assessment and its implementation on contemporary clinics.