Ruhsal bozukluğa insanlara özgü olan bir işlev bozukluğu ya da bir kaza gibi bakılamaz; ki bu düşünce ortak insanlığa karşı yabancılaşmaya neden olur. Bunun aksine, psikotikler bizleri ilgilendirir ve dahası onların sanrıları; kimlik, diğerleriyle ilişkiler, başlangıç ve son ve daha genel olarak insan olma durumu hakkındaki metapsikolojik soruları sorguladıkça bizim öngörülerimizi de sorgularlar. Yine de bunlar karşısında özel bir zihin açıklığı göstermezler; fakat alışıldık günlük deneyimlerimizin zayıflığını zorla bilince getirmemize neden olurlar. Paranoyak sıkıntının tuhaflıklarını anlamak için bunları açmaya ve dünyayla , şeylerin anlamlarıyla ilgilenmeye yönelik temel klasik çocuksu sorgulamarın karşısında paranoyağın artık ne kendine ne başlasında soru sormamamsı durumunu vurgulamaya çalışacağız: paranoyak zaten bildiğine inanmaktadır.