Bu çalışmada, hekimlerin anksiyete ve depresyon düzeyleri incelenmiştir. Araştırma 87 intörn, 166 asistan ve 41 pratisyen hekim olmak üzere toplam 294 hekim üzerinde yapılmıştır. Bilgiler demografik özellikleri saptamaya yönelik bir anket, Beck Depresyon Envanteri ve Durumluk ve Sürekli Kaygı Envanterleri ile toplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizleri yapılarak gruplar birbirleri ile karşılaştırılmıştır. Sonuçların değerlendirilmesinde, hekimlerin %35.7'sinin hafif, %39.l'inin yüksek düzeyde sürekli kaygı; %12.2'sinin hafif, %2.7'sinin orta veya yüksek düzeyde depresyon gösterdiği görülmüştür. Pratisyen hekimlerin depresyon düzeylerinin intörn ve asistan hekimlerin depresyon düzeylerine göre; ihtisas yaptığı daldan memnun olmayan asistanların sürekli anksiyete ve depresyon düzeylerinin, memnun olanlara göre istatistiksel açıdan anlamlı derecede yüksek olduğu saptanmıştır. Hekimlerin depresyon düzeyleri ile sürekli anksiyete düzeyleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı derecede pozitif korelasyon bulunduğu görülmüştür. Araştırma sonuçları literatür çerçevesinde tartışılmıştır.

In this paper, anxiety and depression levels of medical doctors are studied totally on 294 subjects of whom 166 were assistant, 41 were general practitioner and 87 were intern doctors. Subjects were given a questionnaire related to demographic information, Beck Depression Inventory (BDI), State and Trait Anxiety Inventory (STAI), and the data were analized and studied comperatively. It was found that 35.7% of the subjects had low, 39.1% had high levels of trait anxiety; 12.2% had low, 2.7% had moderate or high levels of depression. The depression levels of general practitioners were significantly higher than the depression levels of intern and assistant doctors. The anxiety and the depression levels of assistant doctors who are not satisfied with their profession were significantly higher than the doctors who are satisfied. BDI and trait anxiety inventory scores of the subjects correlated at a statistically significant level.