Bu araştırmanın amacı, gençlerde karar vermede benlik saygısı ile karar verme stillerinin duygusal özerklik boyutları üzerindeki etkisinin incelenmesidir. Katılımcılar İstanbul ilinde yaşayan 16-24 yaş aralığında, 202 kız (%55,2), 164 erkek (%44,8) toplam 366 öğrenciden meydana gelmektedir. Katılımcıların yaş ortalaması 19,07 ± 2,49 yıldır. Bunların 157’si lise (%42,9), 46’sı ön lisans (%12,6) ve 163’ü lisans (%44,5) öğrencisidir. Veri toplamak için “Duygusal Özerklik Ölçeği” ile “Melbourne Karar Verme Ölçeği I-II” kullanılmıştır. İstatistiksel analizler için Pearson korelasyon ve çoklu regresyon analizlerinden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, karar vermede benlik saygısı, dikkatli ve panik karar verme stillerinin duygusal özerkliğin alt boyutlarını yordadığı görülmüştür. Ayrıca karar verme stillerinin duygusal özerkliğin alt boyutları üzerindeki etkisi ergenliğin orta ve geç dönemlerinde değişim göstermektedir.

The purpose of this research is to examine the effect of self-esteem in decision-making and decisionmaking styles on emotional autonomy dimensions in young. Participants were in the age range of 16-24 years living in Istanbul, 202 girls (55.2%) and 164 males (44.8%), total 366 students. The average age of participants is 19.07 ± 2.49 years. Of these, 157 are high school students (42.9%), 46 are associate students (12.6%) and 163 are undergraduate students (44.5%). For the analysis of the data, “Emotional Autonomy Scale” and “Melbourne Decision Making Scale I-II” were used. Pearson correlation and multiple regression analyzes were used for statistical analysis. According to the results of the research, self-esteem in decision-making, vigilance and hypervigilange decision-making styles predicted subscale dimensions of emotional autonomy. In addition, the influence of decision-making styles on the sub-dimensions of emotional autonomy changes during middle and late adolescence.