Amaç: Bu çalışma, kanser hastalarında psikoeğitimin problem çözme becerisine etkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma, ön test-son test deseninde yarı deneysel bir araştırma olarak yapılmıştır. Çalışma, Manisa Devlet Hastanesi radyasyon onkolojisi servisinde Nisan-Aralık 2016 tarihleri arasında yürütülmüştür. Araştırma için çalışma kriterlerine uyan 32 hasta dahil edildi. Her hasta ile 6 hafta bireysel olarak haftada 1 saat görüşülmüştür. Her hastayla bireysel görüşme ve psikoeğitim yapılmıştır. Verilerin toplanmasında Tanıtıcı Bilgi Formu ve Problem Çözme Envanteri (PÇE) kullanılmıştır. Veriler sayı, yüzde dağılımı ve paired samples t test kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Psikoeğitim uygulamaları sonrasında deney grubu hastaların toplam PÇE ön test puan ortalaması 112.75±26.68, son test puan ortalaması 63.28±12.67 olarak bulunmuştur. Hastaların ön test ve son test toplam PÇE puan ortalamaları arasındaki fark incelendiğinde, bu farkın anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır (t=13.173, p<0.001). Psikoeğitim sonrasında, hastaların PÇE alt ölçek puan ortalamaları arasındaki fark incelendiğinde, bu farkın anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır (p<0.001). Sonuç: Elde edilen bu bulgular doğrultusunda, uygulanan psikoeğitim girişimlerinin kanser hastalarının problem çözme becerilerini artırmada etkili olduğu söylenebilir.

Objectives: This study aims to examine the effects of psychoeducation on problem solving skills of cancer patients. Methods: This study was conducted as a quasi-experimental research with pre- and post-test design. This study was performed in Manisa at a radiation oncology service between April and December 2016. The study sample consisted of 32 patients who met the study inclusion criteria. The patients were interviewed and provided with psychoeducation individually for 1 hour per week in a period of 6 weeks. The data were collected using an Introductory Information Form and the Problem Solving Inventory (PSI). The data was evaluated using number, percent distribution and paired samples t test. Results: The patients’ PSI (total) pre- and post-test mean scores were 112. 75±26.68 and 63.28±12.67, respectively. The difference between the patients’ PSI (total) pre- and post-test mean scores was found to be statistically significant (t=13.173, p<0.001). The differences between patients’ pre- and post-test mean scores on the PSI subscales were also found to be statistically significant (p<0.001). Conclusion: The present study results showed that psychoeducation positively changed the perception of problemsolving in cancer patients.