Amaç: Çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinde algılanan ebeveynlik biçimi ve ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmaların yetişkin ayrılma anksiyetesini ne ölçüde yordadığının belirlenmesi ve yetişkinin algıladığı aşırı izin verici/sınırsız ebeveynlik biçimi ile ayrılma anksiyetesi arasındaki ilişkide, ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmaların aracı rolünün araştırılmasıdır. Yöntem: Çalışmanın örneklemini 281 (%63,3) kadın, 163 (%36,7) erkek olmak üzere yaş ortalaması 21,02 (ss=1,70) olan toplam 444 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmada, Demografik Bilgi Formu, Young Ebeveynlik Ölçeği, (YEBÖ), İlişkilerle ilgili Bilişsel Çarpıtmalar Ölçeği (İBÇÖ) ve Yetişkin Ayrılma Anksiyetesi Ölçeği (YAAÖ) kullanılmıştır. Bulgular: Regresyon analizi sonucunda, YAA belirtilerini bireyin yaşı ve YEBÖ algılanan kuralcı/kalıplayıcı baba ebeveynlik biçiminin negatif; algılanan aşırı izin verici/sınırsız anne, sömürücü/istismar edici ve aşırı koruyucu/evhamlı baba ebeveynlik biçimlerinin ve İBÇÖ alt boyutlarının pozitif yordadığı bulunmuştur. Çalışmanın temel amacı doğrultusunda yürütülen analizler sonucu, İBÇÖ’nün alt boyutlarının algılanan aşırı izin verici/sınırsız ebeveynlik biçimleri ile YAA belirtileri arasında tam aracı rolünün olduğu görülmüştür. Sonuç: Sonuç olarak aşırı izin verici, sınırların olmadığı ya da disiplinden yoksun ebeveynlik biçimlerinin de katı, aşırı otoriter ya da kuralcı ebeveynlik biçimleri kadar olumsuz sonuçlar doğurabileceğine dikkat çekecek sonuçlara ulaşıldığı düşünülmektedir. Bu çalışmanın, diğer psikolojik belirtiler ile birlikte görülme olasılığı yüksek olan ve ülkemizde oldukça az çalışmanın odaklandığı yetişkin ayrılma anksiyetesi belirtileri konusunda uzmanlarına yarar sağlayacak bilgiler sağladığı düşünülmektedir.

Objective: This study primarily aimed to determine whether perceived parental styles and interpersonal cognitive distortions are predictors of adult separation anxiety. Further, this study aimed to examine the mediating role of interpersonal cognitive distortions in the relationship between perceived over-permissive/boundless parental styles and adult separation anxiety in university students. Method: This study included 444 university students (281 female (63,3%) and 163 male (36,7%) with a mean age of sample 21,02 years (SS = 1,70). The Demographic Information Form, Young Parenting Inventory, Interpersonal Cognitive Distortions Scale, and Adult Separation Anxiety Questionnaire were used. Results: The regression analyses revealed that the age of the participants and their percieved controlling/shaping father parenting style negatively predicted adult separation anxiety, while percieved overpermissive/boundless mother parenting style, exploitative/abusive and overprotective/anxious father parenting styles and the subscales of the interpersonal cognitive distortions scale positively predicted adult separation anxiety. As hypothesized, data from this study reveal that subscales of the interpersonal cognitive distortions scale play a full mediating role in the relationship between over-permissive/boundless parenting styles and adult separation anxiety. Conclusion: Results indicate that the perceived over-permissive/ boundless parenting style positively predicts adult separation anxiety symptoms by distorting interpersonal cognitions. Furthermore, the over-permissive parenting style and lack of boundaries and/or discipline lead to similar adverse effects as do authoritarian and normative parenting. To our knowledge, there are very few studies investigating adult separation anxiety symptoms in Turkey. Therefore, our current study provides practical information to mental health professionals regarding adult separation anxiety symptoms, which are likely to be accompanied by other psychological symptoms.