Geçmişe duyulan özlem olarak tanımlanan nostaljinin, olumlu duygulanım sağlama, benlik saygısını artırma, sosyal ilişkileri güçlendirme ve yaşama anlam katma gibi varoluşsal kaygılarla baş etmeyi kolaylaştırıcı psikolojik işlevleri olduğunu gösteren çalışmalar bulunmaktadır. Ancak, nostaljinin işlevleri hakkındaki çalışmalar, kişisel olarak deneyimlenmiş bir döneme ilişkin nostaljiyle sınırlı kalmış, kişisel olarak deneyimlenmemiş bir döneme ilişkin nostaljinin işlevlerini göz ardı etmiştir. Bu açığı kapatmak üzere bu çalışmada kişisel ve simüle (simulated) nostaljinin etkinleştirilmesinin ölüm kaygısıyla ilişkisini gözlemek amaçlanmıştır. Bu amaçla Türkiye’nin batısında yer alan bir üniversitede lisans öğrenimine devam eden katılımcılar seçkisiz olarak üç gruba atanmıştır (kişisel nostalji veya simüle nostalji deneysel koşulları veya kontrol koşulu) (n = 136). İlk gruptaki katılımcılara “kişisel nostalji” (n = 49), ikinci gruptaki katılımcılara “simüle nostalji” (n = 43), kontrol grubundaki katılımcılara ise “sıradan olay” (n = 44) prosedürleri uygulanmış, sonrasında tüm koşullardaki katılımcılardan Ölüm Kaygısı Ölçeğini yanıtlamaları istenmiştir. Sonuçlar, kontrol grubunun puanlarıyla karşılaştırıldığında, kişisel nostalji grubunun ve simüle nostalji grubunun ölüm kaygısı puanlarının anlamlı derecede daha düşük olduğunu göstermiştir. Kişisel nostalji ve simüle nostalji gruplarının puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farka rastlanmamıştır.

The previous studies showed that nostalgia, identified as a longing for past, serves psychological functions such as positive mood, high self-esteem, powerful social relationships and the perception of meaningful life that facilitates to cope with existential anxieties. Concordantly, there is evidence for death anxiety buffering role of nostalgia. However, studies about the functions of nostalgia are mostly limited to “personally experienced past” and ignored the functions of nostalgia towards “indirectly experienced” past. For closing this gap, this study aimed to observe the associations of simulated and personal nostalgia activation with death anxiety. For this purpose, 136 participants from a university located in the west side of Turkey were randomly assigned to three conditions: Experimental groups of personal nostalgia (n = 49) or simulated nostalgia (n = 43), or a control group (n = 44). Death anxiety levels were measured with Death Anxiety Scale just after the nostalgia activations in order to see whether activating different nostalgias affect the death anxiety or not. Participants in personal nostalgia and simulated nostalgia groups had significantly lower scores on death anxiety than the control group. No significant differences on death anxiety were found between personal and simulated nostalgia groups