Amaç: Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ndeki (KKTC) ilkokul öğrencilerinde dikkat eksikliği/hiperaktivite bozukluğunun (DEHB) yaygınlığını araştırdık. Yöntem: DEHB değerlendirme ölçekleri 6-11 yaş arasındaki ilkokul öğrencilerinin anne-babaları ve öğretmenleri tarafından dolduruldu. Çalışma iki basamakta gerçekleştirildi. Birinci basamakta Turgay DSM-IV-Yıkıcı Davranış Bozuklukları Çocuk ve Adolesan Değerlendirme ve Tarama Ölçeği (T-DSM-IV-S) ölçeği 1140 öğrencinin ailesine yollandı. Aynı ölçek, ölçeği doldurulmuş olan çocukların öğretmenlerine de verildi. İkinci basamakta anne-babaları veya öğretmenleri tarafından doldurulan ölçeklerde 12 puandan fazla alan çocukların anne-babaları ve çocukları yarı yapılandırılmış görüşme (Çocuk ve Gençler için Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni ölçeği; K-SADS-PL) için kliniğe çağırıldı. DEHB tanısı çocuklarda ve anne-babalarında hem K-SADS-PL kullanılarak, hem de DSM-IV-TR DEHB ölçütleri kullanılarak konuldu. Sonuçlar: Birinci basamakta anne-babaların katılım oranı %49.9 olarak gerçekleşti. Toplam 125 öğrenci ölçeğe göre tanı ölçütlerini karşılamakta idi. Bunlardan 98’inin anne-babası ile görüşülebildi. DEHB’nin yaygınlığı %12.8 olarak bulundu. En sık görülen alt tip kombine alt tip iken, dikkat eksikliği alt tipi %33, hiperkativite-impulsivite alt tipi %5.6 olarak belirlendi. Tartışma: KKTC’nin bir bölgesinde ilkokul çağı çocuklarda DEHB yaygınlığı %12.8 olarak belirlendi. Bu çalışma KKTC’de DEHB yaygınlığı ve alt tipleri konusunda yapılan ilk çalışmadır

Objective: We evaluated the prevalence of attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) among primary school children in Nicosia, a province of the Turkish Republic of Northern Cyprus (TRNC). Methods: ADHD screening scales were filled out by the teachers and parents of primary school children aged 6-11 years. The study was conducted in two stages. In the first stage, the Turgay DSM-IV-Based Disruptive Behavior Disorders Child and Adolescent Rating & Screening Scale (T-DSM-IV-S) was sent to the parents of 1140 students and also given to the teachers of children whose parents filled out the T-DSM-IV-S. For the second stage, children and parents whose children had =12 points from the ADHD scales, either by the parents’ or teachers’ report, were invited to our clinic for a semi-structured interview (Kiddie Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia for School Aged Children-Present and Lifetime; K-SADS-PL). ADHD was diagnosed with use of the K-SADS-PL in both children and their parents as well as in accordance with DSM-IV-TR ADHD criteria. Results: The response rate for parents in stage I was 49.9%. A total of 125 children fulfilled the positive screening criteria. Ninety-eight parents were interviewed. The prevalence of ADHD was 12.8%. The major subtype was combined type (61.1%); the inattentive type was present in 33% of the sample, and the hyperactive-impulsive type in 5.6%. Discussion: The prevalence of ADHD in primary school-aged children in a province in the TRNC was 12.8%. This is the first study to assess ADHD prevalence and subtype distribution in the TRNC.