Amaç: Bu çalışmada ebeveyninde bipolar bozukluk olan gençlerin benlik tasarımlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma, T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinde ebeveyninde bipolar bozukluk olan 131 genç ile yürütülmüştür. Araştırmada veriler, Tanıtıcı Bilgi Formu ve Benlik Tasarımı Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Veriler bilgisayar ortamında değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde tanımlayıcı analizlerden frekans, yüzde, ortalama, standart sapma ve en büyük – en küçük değer kullanılmıştır. Verilerin normal dağılıma uygunluğu Shapiro-Wilk analizi ie değerlendirilmiştir. Verilerin karşılaş- tırılmasında, Oneway Anova testi, Student t testi kullanılırken bağımsız değişkenler ve bağımlı değişkenler arasındaki ilişki Pearson Korelasyon Analizi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Araştırmaya katılan 15-25 yaş aralığındaki gençlerin yaş ortalamaları 19.83+3.02’dir. Gençlerin benlik tasarımı ölçeğinden aldıkları puanların ortalaması 3.54+41.26’dır. Ebeveyninde bipolar bozukluk olan gençlerin yaş, cinsiyet, eğitim durumu, medeni durum, aile yapısını içeren sosyo-demografik özelliklerine göre benlik tasarımı ölçeği puan ortalamaları arasında anlamlı bir fark bulunmazken, gençlerin gelir düzeyine ve destek durumuna göre benlik tasarımı ölçeği puan ortalamaları arasında anlamlı farklılık saptanmıştır. Gelir düzeyi yüksek olan gençlerin, gelir dü- zeyi düşük olan gençlere oranla benlik tasarımı ölçeğinden aldıkları puanların daha yüksek olduğu bulunmuştur. Yetişirken anne babası dışında büyükannesinden ve büyükbabasından destek alan gençlerin benlik tasarımı ölçeğinden aldıkları puanların daha yüksek olduğu bulunmuştur. Sonuç: Ebeveyninde bipolar bozukluk olan gençlerin, benlik tasarım puan ortalamalarının düşüklüğü ruh sağlığı açısından riskli bir grubu oluşturdurduklarını göstermektedir. Ruh sağlığı ekibinin bir üyesi olan uzman psikiyatri hemşireleri tarafından ebeveyninde bipolar bozukluk olan gençlerin, benlik tasarımlarının olumlu yönde geliştirmeye odaklanan çalışmaların yapılması önerilmektedir.

Objectives: This study aims to analyze the self-concept of young people who have a parent with bipolar disorder. Methods: The study was conducted in the Turkish Ministry of Health, Public Hospitals Administration of Turkey, Manisa Psychiatric Hospital with 131 young people who had a parent with bipolar disorder. The data were collected using an introductory information form and SelfConcept Scale, and analyzed on computer using frequencies, percentages, means, standard deviations and minimum-maximum values. The normal distribution of the data was assessed using the Shapiro-Wilk normality test. The data were compared using the one-way ANOVA test and Student’s t test. Relationships between dependent and independent variables were assessed using the Pearson’s correlation analysis. Results: The participants were between the ages of 15 and 25 years, with an average age of 19.83+3.02. Their mean score was 3.54+41.26 on the Self-Concept Scale. The mean scores of the participants did not vary significantly by age, gender, education level, marital status or family structure. However, income level and family support significantly affected their self-concept mean scores. The participants with high incomes were found to score higher on the Self-Concept Scale than those with low incomes. The young people who had received their grandparents’ support while growing up except for their fathers’ or mothers’ support scored higher on the Self-Concept Scale. Conclusion: Low mean scores on the Self-Concept Scale showed that the participants were at risk in terms of mental health. It is recommended that specialist psychiatric nurses, members of mental health teams, carry out practices focused on improving the self-concept of young people who have a parent with bipolar disorder.