Amaç: Düşük şiddetli eroin bağımlılığının fiziksel aktivite düzeyine etkisinin sağlıklı kontrol olgularıyla karşılaştırı- larak değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntem: DSM-5 tanı ölçütlerine göre eroin bağımlısı olan 50 erkek hastaya Sosyodemografik ve Klinik Veri Formu (SDVF) ile Bağımlılık Profil İndeksi Kısa Testi (BAPİ-t) uygulandı. Bunlardan BAPİ’ye göre düşük düzeyde (<10 puan) eroin bağımlısı olan 42’si çalışma grubuna alındı. Bu hastalara Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (UFAA) ve Kısa Form-36 (SF-36) uygulandı. Aynı yaş grubunda ve cinsiyette olan aynı sayıdaki sağlıklı gönüllülerden kontrol grubu oluşturuldu. Kontrol grubuna SDVF, UFAA ve SF-36 uygulandı. SPSS programı ile gruplar arasındaki farklılıklar Independent Sample t testi, değişkenler arası ilişkiler ise Pearson Korelasyon Analizi ile değerlendirildi. Bulgular: Bağımlı grubunun BAPI-t indeksi ortalaması 6.03±2.15 idi. Çalışma grubunun yaş ortalaması ile (25.07±5.18), kontrol grubunun yaş ortalaması (26,78±5,6) arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu. Beden Kitle İndeksi (BKİ) bağımlı grubu (22.63±2.77) ile kontrol grubu (24.46±3.43) arasında farklılık vardı. UFAA’ya göre fiziksel aktivite düzeyleri arasında anlamlı farklılık bulunmamakla birlikte, SF-36’nın ‘fiziksel etkinlik’ alt ölçeğinde kontrol grubunda daha yüksek olmak üzere istatistiksel olarak belirgin vardı. Bağımlılık şiddeti ile BKİ arasında negatif korelasyon saptandı, bağımlılık şiddeti arttıkça BKİ azalıyordu. Sonuç: Bağımlıların fiziksel aktivitelerinin değerlendirilmesinde daha uzun zamanlı aktivite verisi sağlaması nedeniyle SF-36 kullanılması önerilir. Eroin bağımlılarında düşük düzeyli fiziksel etkinliğin artırılmasına yönelik çalışmaların tedavi seçeneklerine olası katkısı ayrıntılı randomize olgu-kontrol çalışmalarının yapılmasını gerektirmektedir

Objective: It was aimed to evaluate the scores of physical activity levels of low intensity heroin addictive patients compared with healthy control subjects. Methods: Fifty male patients with heroin addiction according to DSM-5 criteria were applied with sociodemographic and clinical data form (SDVF) and Addiction Profile Index Short Test (BAPI-t). Forty-two of them to be low intensity heroin addictive (<10 points) according to BAPI-t were recruited to the study. International Physical Activity Questionnaire for the patients (IPAQ) and Short Form 36 (SF-36) questionnaires were administered to these patients. The control group was created with healthy volunteers of the same number and gender and they were administered with SDVF, IPAQ and SF-36. Differences between the groups were evaluated with SPSS software using Independent Sample t test, and the relationships between variables were assessed using Pearson's correlation analysis. Results: The average of BAPI-t index of the addictive group was 6.03±2.15. There was no statistically significant difference of the average of age between the study group (25.07±5.18), and the control group (26.78±5.6). Body Mass Indexes (BMI) of the addictive group (22.63±2.77) were significantly different from the control group (24.46±3.43). Although there was no statistically significant difference of physical activity levels according to IPAQ, ‘physical activity’ subscale of SF-36 showed statistically significant differences between the control group and the addictive group, to be higher in the control group. Negative correlation was observed between BMI scores and addiction severity and BMI scores were reduced while severity of addiction was increasing. Conclusions: To provide long term assessment, SF-36 is recommended to evaluate the physical activity of the substance addictioners. Randomized case-control studies are needed to see the effect of improving physical activity levels of low intensity heroin addictioners to treatmen