Amaç: Bu çalışmanın amacı GH'ne yatmış hastaların GH tedavileri öncesi beş yıla kadar ve GH tedavileri sonrası beş yıla kadar olan dönemdeki yıllık ortalama relaps ve hospitali­zasyon sayılarının ve İşlevsellik düzeylerinin tanımlaması ve GH tedavilerinin relaps ve hospitalizasyon sayıları ve işlevsellik düzeylerine etkisinin araştırılmasıdır, Yöntem:1995-1998 yıllarında GH'ne yatmış olan kırkbir şizofren hastanın kayıtları incelendi. Hastaların GH tedavileri öncesindeki ve sonrasındaki yıllık ortalama relaps ve hospitalizasyon sayıları ve yıllık ortalama İGDÖ puanları tanımlandı. GH tedavileri öncesi yıllık relaps sayısı ağırlıklı orta­laması, yıllık hospitalizasyon sayısı ağırlıklı orta­laması ve yıllık İGDÖ puanı ağırlıklı ortalaması GH tedavileri sonrası yıllık relaps sayısı ağırlıklı ortalaması, yıllık hospitalizasyon sayısı ağırlıklı ortalaması ve yıllık İGDÖ puanı ağırlıklı ortala­ması İle karşılaştırılarak GH tedavilerinin etkin­liği araştırıldı. Bulgular. Hastaların GH tedavi­leri öncesindeki yıllık relaps sayısı ağırlıklı orta­laması, 58, yıllık hospitalizasyon sayısı ağırlıklı ortalaması, 47 ve yıllık İGDÖ puanı ağırlıklı ortalaması 47,95 iken GH tedavileri sonrasında GH tedavileri sayesinde yıllık relaps sayısı ağırlıklı ortalaması, 17"ye, yıllık hospitalizasyon sayısı ağırlıklı ortalaması ,09 'a düşmüş ve yıllık İGDÖ puanı ağırlıklı ortalaması 56,05 'e yüksel­miştir. Tartışma: GH tedavileri öncesindeki dönemde relaps ve hospitalizasyon sayıları GH tedavileri sonrasındaki döneme göre yüksektir. İşlevsellik düzeyleri GH tedavileri öncesindeki dönemde GH tedavileri sonrasındaki döneme göre düşüktür, GH multidisipliner bütüncül tedavi yaklaşımları sayesinde relaps ve hospi­talizasyon sayıları azalmış işlevsellik düzeyleri artmıştır. Bu da şizofren hastaların tedavisinde GH multidisipliner bütüncül tedavi yaklaşımlarının etkin olduğunu göstermektedir. Bu nedenle gündüz hastaneleri ülkemizde yaygınlaştırılmalı ve psikiyatri eğitiminde psikososyal yaklaşımlara haketiği önem ve­rilmelidir.

Purpose: The aim of this study is to define the annual means of relapses, hospitalisations and the levels of functioning of the patients, who had been admitted to Day Hospital (DH), prior to the DH treatment and after the DH treatment til) a five [year] period and to explore the effects of DH treatment on reiaps, hospitalisation and functioning. Method: Records of forty-one schizophrenia patients, who had been admitted to DH between 1995-1998, were evaluated. The weighted annual means of relapses, hospitalisa­tions and levels of functioning prior and after DH treatment have bee calculated and the efficacy of DH treatment was explored by using these variables. Results: The weighted annual means of reiapses-hospitalisations and levels of func­tioning before DH treatment were 0.58, 0.47, 47.95 respectively. The weighted annual means of reiapses-hospitalisations and levels of func­tioning after DH treatment were 0.17, 0.09, 56.05 respectively. Discussion: It has been observed that the reiaps and hospitalisation rates prior to DH treatment were higher than the reiaps and hospitalisation rates after DH treat­ment. Levels of functioning of patients have been found to be increased compared with the revels of functioning prior to DH treatment.