Bu araştırmada, travmatik olayların ardından yardım çalışmalarında yer alan arama-kurtarma çalışanlarında travma sonrası sürecin anlaşılması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, daha önceki araştırmalarda, travma sonrası stres belirtileri ve travma sonrası büyüme üzerinde etkisi olduğu bulunan bazı duygular, genel belirtiler, başaçıkma tarzları ve temel varsayımlar incelenmiştir. Elde edilen bulgular, arama-kurtarma çalışanlarında travma sonrası stres belirtileri üzerinde temel etkisi olan değişkenlerin eğitim, medeni durum ve daha önce yaşanmış bir travma; travma sonrası büyüme üzerinde temel etkisi olan tek değişkenin ise daha önceden yaşanmış bir travma olduğunu ortaya koymuştur. Araştırma sonucunda, stres belirtilerini yordayan değişkenler, önceki travma öyküsü, medeni durum, yapılan görev sayısı, temel varsayımlar, stresle başaçıkma tarzı ve travma sonrası büyüme; travma sonrası büyümeyi yordayan değişkenler ise, önceki travma öyküsü, eğitim, arama-kurtarma görevine gitme sıklığı, yapılan göreve ilişkin olumlu duygular, temel varsayımlar ve genel belirtiler olarak bulunmuştur.

The purpose of this study was to investigate the effects of trauma in rescue workers. With this purpose, certain variables such as emotions, general symptoms, ways of coping and basic assumptions were investigated. The results of the study have shown that, in rescue workers, education, marital status, and previous trauma were the variables affecting posttraumatic stress symptoms, and previous trauma was the only variable affecting posttraumatic growth. The predictor variables of posttraumatic stress symptoms were found to be the previous trauma, marital status, number of rescue work, basic assumptions, coping styles, and growth. The predictor variables of growth were found to be the previous trauma, the level of education, frequency of rescue work, positive feelings related to the job, basic assumptions, and general symptoms.