Gündüz aşırı uykululuğu en sık görülen uyku ile ilişkili belirti olup, toplum içindeki tahmini yaygınlığı %18’e kadar çıkabilmektedir. Gündüz aşırı uykululuğu olan kişiler yaşamı tehdit eden yol veya iş kazaları, sosyal uyumsuzluk, akademik veya mesleki performansta düşme yaşayabilir ve daha düşük sağlık standartlarına sahip olabilirler. Bu yüzden gündüz aşırı uykululuk incelenmesi, tanısı ve tedavisi öncelikle yapılması gereken önemli bir durumdur. Çoğu tıbbi durumda olduğu gibi, gündüz aşırı uykululuğunun değerlendirilmesi titiz bir öyküyle başlar ve bunun için çeşitli öznel ve nesnel araçlar da geliştirilmiştir. Gündüz aşırı uykululuğunun en sık sebepleri uyku hijyenine uymama, kronik uyku yoksunluğu, ilaçlar, fiziksel ve psikiyatrik durumlar ve obstruktif uyku apnesi ve narkolepsi gibi uyku bozukluklarıdır. Tedavi seçenekleri iyi uyku hijyeni sağlayarak uyku miktarı ve kalitesini artırmayı amaçlamalıdır.

Excessive daytime sleepiness is one of the most common sleep-related patient symptoms, with prevalence in the community estimated to be as high as 18%. Patients with excessive daytime sleepiness may exhibit life threatening road and work accidents, social maladjustment, decreased academic and occupational performance and have poorer health than comparable adults. Thus, excessive daytime sleepiness is a serious condition that requires investigation, diagnosis and treatment primarily. As with most medical condition, evaluation of excessive daytime sleepiness begins a precise history and various objective and subjective tools have been also developed to assess excessive daytime sleepiness. The most common causes of excessive daytime sleepiness are insufficient sleep hygiene, chronic sleep deprivation, medical and psychiatric conditions and sleep disorders, such as obstructive sleep apnea, medications, and narcolepsy. Treatment option should address underlying contributors and promote sleep quantity by ensuring good sleep hygiene.