Kriz Dergisi; 2002;10(2):41-48
Çocuklarda dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu tanısı almış olguların ergenlik dönemindeki psikiyatrik durumlarının incelenmesi
A Aysev, P Öner
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Psikiyatrisi Anabilim Dalı
Amaç: Çocukluğunda Dikkat Eksikliği Hi-peraktivite Bozukluğu (DEHB) tanısı almış olan olguların ergenlik dönemindeki psikiyatrik durumlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 13 DEHB ve 12 sağlıklı kontrol olgusu dahil edilmiştir. Yöntem: DEHB grubunda yaş ortalaması 19.3 (± 2.6); kontrol grubunda 20.6 (± 2.7) dir. Her iki gruptaki olgulara DSM-IV eksen-l bozuklukları için Yapılandırılmış Görüşme (YG) uygulanmış; ayrıca olgular Wender-Utah ölçeği (WUÖ), Beck Depresyon ölçeği (BDÖ), Belirti Tarama Listesi (BTL-90) İte değerlendirilmiştir. Bulgular: Gruplar arasında YG uygulamasında DEHB grubunda anlamlı olarak daha fazla psikiyatrik ek tanı saptanmış olmasına rağmen, BTL-90 ve BDÖ'den aldıkları ortalama puanlar karşılaştırıldığında anlamlı bir fark saptanmamıştır. Tartışma: Sonuçlar, DEHB grubunda ergenlik döneminde daha fazla psikiyatrik bozukluk geliştiğine işaret etmektedir. Ayrıca bu çalışmadan elde edilen veriler, DEHB olan ergenlerde ölçekler İle yapılacak değerlendirmelerin yeterli olmadığını ve yanıltıcı olabileceğini; yapılandırılmış görüşmelerle psikiyatrik değerlendirme yapmanın tanıların tespiti açısından en önemli unsur olduğunu göstermektedir.
Psychiatric Status of Adolescent Cases Who Were Diagnosed As Attention Deficit Hyperactivity Disorder in Childhood
Objective: The purpose of the study is assessing the psychiatric morbidity of cases who were diagnosed Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) during their childhood. Thirteen ADHD cases and 12 normal subjects were included in the study. Method: Mean age of ADHD group was 19.3 (± 2.6) and of control group was 20.6 <± 2.7). SCID-I (Structured Clinical Interview for DSM-IV) was applied to all subjects in both groups. Subjects were also assessed with Wender-Utah scale, Beck Depression Scale, and SCL-90. Results: Although SCL-90 and Beck Depression Scale findings and behavioral and academic histories of ADHD cases were not statistically different than the control group; ADHD cases had significantly more psychiatric diagnoses when assessed with SCID-I. Discussion: Results indicate that ADHD group received significantly more psychiatric diagnoses than control group in adolescence. These observations suggest that psychiatric assessment with structured interview is very important for the diagnosis of additional disorders. Using only scales for diagnosis is not a very reliable of evaluation of comorbid conditions.