Nevroz sözcüğü ilk defa 18. yüzyıl sonunda sinirsel hastalıkları betimlemek için kullanılmış olsa da, asıl anlam ve kullanımı Freud’un psikanalitik çalışmalarında yer bulmuştur. Klinik psikiyatride anksiyete bozuklukları Amerika Birleşik Devletleri’nde o dönemde psikanalizin belirgin etkinliği nedeniyle 1950’lerden 1980’lere kadar Anksiyete Nevrozu başlığı altında sıralanmıştır. Nevrozlar, psikozlarla karşılaştırıldığında gerçeği değerlendirme, içgörü ve düşünce ve algı bozuklukları açısından daha “hafif” ve sağlıklı hasta grubu olarak değerlendirilebilmekte, tedavinin de kolay olduğu sonucuna varılabilmektedir. Halbuki, anksiyete bozuklukları gerek toplumda görülme yaygınlığı ve ek tanıların bulunma sıklığı açısından, gerekse süreğenleşme oranının yüksek olması nedeniyle yeti yitimi ve yaşam kalitesi açısından sanıldığından daha dezavantajlı grupta yer alır. Psikanalitik, psikodinamik bakış açısıyla ele alınan, özellikle şiddetli ve sık anksiyete nöbeti yaşayan, farklı anksiyete bozukluğu olan hastalarda tedavinin, gidişin olumlu ve görece kolay olmadığı, mentalizasyon kapasitesinin yetersiz olduğu ve temelde ilkel savunma düzeneklerinin kullanıldığı görülmektedir. Bu yazıda bütüncül ve çok yönlü değerlendirmenin hastayı anlamadaki ve tedavideki önemi tartışılacak ve bir olgu örneği sunulacaktır.

Are anxiety disorder patients neurotic? Managing difficult patients. Although the term “neurosis” was used for the first time in late 18th century to describe nervous diseases, its main use and significance gained ground after Freud’s psychoanalytic work. Anxiety disorders were named under the heading of “anxiety neurosis” due to the dominance of psychoanalysis in American Psychiatry from 1950’ies to 1980’ies. Patients diagnosed as neurosis, compared to those with psychosis were considered as more benign and healthy, in terms of reality testing, insight, disorders of thought and perception; and considered as easier to treat. On the contrary, anxiety disorders population is at a disadvantaged position from the aspects of high prevalence in the community, high percentage of comorbidity and high risk of chronicity causing higher disability rates and lower status of quality of life. The clinician (through psychoanalytic and psychodynamic perspective) often observes that the treatment is not easy and the prognosis is not so favorable for patients who have severe anxiety symptoms and attacks. Furthermore, mentalization capacity might be insufficient and primitive defense mechanisms might be used. In this paper, in patients with anxiety disorders, the importance of integrative and multi-faceted approach for a better understanding, clinical evaluation and treatment plan is emphasized through an illustrative case vignette