Amaç: Aile dışı ve aile içi cinsel istismar mağduru çocuk ve ergenlerde, bireysel ve ailesel özelliklerin, olayın oluş sürecinin, sonuçlarının ve adli sürecin tanımlanması ve karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Bir çocuk ve ergen psikiyatrisi polikliniğinde 2010-2012 yılları arasında cinsel istismar mağduru oldukları için adli değerlendirme yapılan 182 çocuk ve ergenin dosya verileri geriye dönük olarak gözden geçirilmiştir. Olgular 139’u aile dışı ve 43’ü aile içi (ensest) cinsel istismar olmak üzere iki gruba ayrılarak karşılaştırılmıştır. Sonuçlar: İki istismar grubunda da kız çocuklarının daha fazla olduğu belirlenmiştir. Ensest grubunun hem anne, hem de babaları anlamlı düzeyde daha genç olup, bu grupta istismara uğrayan çocukların ortalama yaşları, aile dışı cinsel istismar grubuna göre anlamlı düzeyde düşüktür. Ensest grubunda istismarcının en sık öz baba olduğu belirlenmiştir. Aile dışı cinsel istismar mağdurlarının toplam zeka puanlarının ve eğitime devam oranlarının anlamlı düzeyde daha düşük olduğu bulunmuştur. Ensest olgularında olayın üzerinden geçen zaman diğer gruba göre daha uzundur. Sadece ensest olgularında şikayetinden veya istismar iddiasından vazgeçme saptanmıştır. Cinsel istismara uğrayan erkek çocuklarında eşlik eden fiziksel istismar kız çocuklarına göre daha fazla görülmektedir. Olguların 12 yaşından küçük olması, zeka düzeyleri ve ailede ruhsal bozukluk bulunması ensest için yordayıcı bulunmuştur. Tartışma: Cinsel istismar mağduru çocuk ve ergen olguların 1/4’üne yakınının aile içi cinsel istismar olduğu; ensestin, cinsel istismar mağduru bireyler arasında azımsanmayacak oranlarda görüldüğü; bu olguların belirlenmesinin daha uzun zaman aldığı ve daha ciddi sonuçları olduğu saptanmıştır. Ülkemizde özellikle ensesti konu alan yaygın ve kapsamlı çalışmalara gereksinim vardır.

Objective: The aim of the study is to define and compare individual and family characteristics, occurrence as well as the consequences of the abuse and forensic processes of children who are victims of extra and intra- familial child sexual abuse. Methods: Data was collected by retrospective chart review of 182 cases who had admitted to a child and adolescent psychiatry clinic among 2010-2012 for forensic evaluation due to being victims of child sexual abuse. Following data collection cases were grouped into two; 139 children and adolescent as extra familial and 43 cases as intra familial child sexual abuse. Analysis of data was performed accordingly. Results: Girls were more commonly sexually abused in both groups. In the intra-familial group, mean ages of children and their parents were significantly lower. Biological father was the most common offender in the intra-familial sexual abuse group Children in the extra-familial sexual abuse group had significantly lower intelligences quotients and were not attending school. Time between the occurrence of the abuse and the forensic evaluation was significantly longer in the intra-familial group. Withdrawal of the claim was only present in the intra familial sexual abuse group. In both groups physical abuse accompanying sexual abuse were significantly more common in male victims.. Mean age under 12 years, intelligence level and psychiatric morbidity within the family were found to be the predictors of intra-familial sexual child abuse. Discussion: This study displays that ¼ of child sexual abuse is in the form of incest, known to have significantly more deteriorating effects on the victims. It takes longer to identify the cases of incest and its deleterious effects are more implicit. Extended and expansive research on child sexual abuse, especially incest, necessitates.