The Journal of Neurobehavioral Sciences; 2015;2(3):105-109
Bağımlılık Tedavisine Ailenin Ne Zaman Dahil Edilmesi Uygundur: Başlangıçtan İtibaren mi? Özel Bir Hastanede Yatarak TedaviGören Hastaların Geriye Dönük Değerlendirilmesi
O Yılmaz, S Nurmedov, CO Noyan, AE Darcın, N Dilbaz, N Tarhan
Kasimpasa Military Hospital, İstanbul
Bu çalışmanın amacı bağımlılık tedavisi amacıyla hastaneye başvuran hastalarda, başvuru şeklinin ve bu şeklin tedavi sonuçlarına olan etkisinin
araştırılmasıdır. Özel bir hastanede retrospektif olarak gerçekleştirilen bu çalışmaya, verilerine ulaşılabilen ve çalışmaya katılmayı kabul eden 323 hasta
dahil edilmiştir. Hastaların başvuru şekli, sosyodemografik özellikleri, kriminal kaydı, relaps oranları ve eşlik eden eksen II psikiyatrik tanılar arasındaki
ilişkiler araştırılmıştır. Taburcu edildikten altı ay sonra, yarı yapılandırılmış görüşme formu ile hastaların kendisi ya da bir aile üyesi ile yüz yüze ya da
telefonla görüşme sağlanmıştır. Kendi isteği ile hastaneye başvuran hastalar ile bir başkası tarafından yönlendirilen hastalar arasında, sosyodemografik
özellikler, criminal kayıt varlığı, uyuşturucu madde kullanım paternleri ve relaps oranları açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır. Bu
çalışmanın sonuçları, bağımlılık tedavisinin daha erken basamaklarında ailenin de tedaviye katılımının yararlı olduğuna işaret etmektedir. Bağımlılık
tedavisinin başlangıcında, ailenin tedaviye katılımının prognoza ve hastanın tedavi motivasyonuna hangi ölçüde katkı sağladığına dair ilerleyen dönemde
gerçekleştirilecek çalışmalara gereksinim duyulmaktadır.
When is the Appropriate Time for Families to be Involved in Addiction Treatment; From the Beginning? A Retrospective Evaluation of Inpatients in a Private Hospital
Aim of the study is to investigate the referral type of dependent patients and its effect on treatment outcomes. This retrospectively
designed study was conducted at a private hospital. The sample included 323 patients, and all patients’ records were evaluated
according to their referral type, sociodemographic features, criminal history, relapse rates and accompanying axis II disorders. Patients
were reassessed six months after their discharge by semi-structured face-to-face or phone interviews with the patient or a family
member. There were significant differences in some of sociodemographic characteristics, presence of criminal records, substance use
patterns and relapse rates between voluntary inpatients and coerced inpatients. These results indicate a benefit in family participation at
the very early stages of dependency treatment. Prospective studies are needed to evaluate whether family participation at the beginning
of dependency treatment contributes to prognosis and patient’s motivation.