Mimarlık tarihinin dönüm noktalarından birisi de bu asnn başlarında mekan kavramının mimarlığın esas öğesi olarak ele alınmasıyla başlar. Mimarlığın temel konusu olan mekan kavramı, insan algılaması ve mekanın sınırlanmasına bağlı olup, sınırlayıcı öğelerin farklılığına göre, doğal, yapay ve karma mekan kavramlarını kullanırız. Mekan kavramını bütün duyu organlarımızla algılar ve bu algılarımızı belleğimizde bulunan durumlarla mukayese ederiz. Her toplumun mekan tahayyülünde ve mekansal davranışında büyük farklılıklar vardır. Bu da toplumların kültürel farklılıklarından kaynaklanmaktadır. Zaman içinde her kültür sistemi, yaşama biçimini, mekan anlayışı ve onu kullanışıyla yansıt?mıştır. Dolayısıyla mekan sözcüğü mutlak ve değişmez bir anlam taşımaktadır. Zaten böyle bir anlam taşımasaydı, tarih boyunca birbirlerinden bu kadar farklı mekanlar yaratılamazdı.