İnsan mutluluğuna ilişkin araştırmalar geleneksel olarak, ahlaki duygulardaki temellerinden ziyade olumlu ve olumsuz duygularla ilişkilendirilmiştir. Bu çalışmada, Aristotle'nun çalışmalarını ve ahlaki psikoloji alanını göz önünde bulundurarak mutluluk kavramlarından yararlanmak suretiyle, mutluluğun köklerini açıklamanın bir yolu olarak mutluluğun ahlaki duygularla ve insan erdemleriyle nasıl ilişkili olduğu tartışılmıştır. Bu açıklamanın bir parçası olarak, beynin mutluluğu öğrenme ve ona uyum sağlama becerisi olan nöroplastisitenin duygusal yönü ele alınmıştır. Bu araştırma ahlaki duygularla öznel mutluluk deneyimine ilişkin bir inceleme ile tamamlanmış olup, söz konusu inceleme, hassas olmanın ve erdemlere ilişkin olarak ahlaki duygularla hareket etmenin insan mutluluğunu teşvik ettiğini göstermektedir. Son analizde, ahlaki duyguların yalnızca bir davranış kuralı sağlanmasına yardımcı olmadığı, aynı zamanda mutluluğa yönelik bir kılavuz mekanizması da temin ettiği görüşü ele alınmıştır.

Research on human happiness has traditionally been associated with positive and negative emotions, rather than its foundations in moral emotions. Using concepts of happiness taken the works of Aristotle and the field of moral psychology, this paper investigated how happiness relates to moral emotions and human virtues as a way of explaining the roots of happiness. As a part of this explanation, the paper explores the emotional side of neuroplasticity, that is the brain’s ability to learn and adapt to happiness. This is complimented with an investigation of the subjective experience of happiness through moral emotions, which illustrates that being sensitive and acting on moral emotions with reference to virtues can promote human happiness. In the final analysis, this paper suggests that moral emotions not only help to provide a code of conduct they are also provide a guiding mechanism for happiness.